Tadao Andō – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadao Andō
Ilustracja
Tadao Andō
Data i miejsce urodzenia

13 września 1941
Osaka

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

architektura

Strona internetowa
Dom Azumy, Osaka, 1976
Westin Awaji Island Hotel na wyspie Awaji
Muzeum Sztuki Współczesnej w Fort Worth w Teksasie

Tadao Andō (jap. 安藤 忠雄 Andō Tadao; ur. 13 września 1941 w Osace)architekt japoński, w 1995 uhonorowany Nagrodą Pritzkera.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Już jako dziecko uczył się obróbki drewna u stolarza i praktykował u kilku projektantów form przemysłowych i planistów. Świadomie zainteresował się architekturą, gdy w wieku piętnastu lat przeczytał książkę o Le Corbusierze. Andō nie uzyskał formalnego wykształcenia architektonicznego, sam nauczył się wyczulenia na niuanse przestrzeni, formy, światła i materiału. Około osiemnastego roku życia zaczął zwiedzać japońskie świątynie, sanktuaria, herbaciarnie, a także przeanalizował budynek główny Imperial Hotel (istniał w latach 1922–1967), zaprojektowany przez Franka Lloyda Wrighta. Andō studiował również oglądając budynki, czytając książki i analizując rzuty. W wieku lat 20 odbył podróże do Europy i USA, analizując wielkie budowle XX wieku. Na jego twórczość najbardziej wpłynęli Le Corbusier, Ludwig Mies van der Rohe, Alvar Aalto, Frank Lloyd Wright i Louis Kahn.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1969 Andō otworzył w Osace własne biuro architektoniczne – Tadao Ando Architect & Associates. Obecnie jest najbardziej znanym japońskim architektem. Nauczał architektury na różnych uczelniach amerykańskich, na IAA w Sofii i od 1997 na Uniwersytecie Tokijskim. W 2003 przeszedł na emeryturę.

Architekturę Andō cechuje konsekwentny puryzm. Ulubionym materiałem jest surowy beton. Rzuty i formy przestrzenne budynków składają się z prostych, wyrafinowanie przenikających się form. Wnętrza projektowane przez Andō są ascetyczne i minimalistyczne – wnętrze traktowane jest jako miejsce spotkań i zgromadzeń, światło wpada przez szczeliny w ścianach. Rzadziej występują większe, panoramiczne okna, stanowiące całą ścianę.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadao Ando [online], Kyoto Prize [dostęp 2018-10-05] (ang.).
  2. The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-25] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]