Tadeusz Młynek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Młynek
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1900
Tarnów

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1974
Olsztyn

Zawód, zajęcie

botanik

Tytuł naukowy

prof. dr.

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Tadeusz Adam Młynek (ur. 11 lutego 1900 w Tarnowie, zm. 22 lipca 1974 w Olsztynie) – polski botanik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Ludwika i Anny. Ukończył IV gimnazjum męskie w Krakowie, a następnie studiował na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1921 przerwał naukę i przyłączył się do walczących w III powstaniu śląskim. Po zakończeniu nauki w 1923 przez rok był nauczycielem biologii w gimnazjum w Wieliczce, a następnie wyjechał do Cieszyna, gdzie do 1939 nauczał w Państwowym Gimnazjum i Liceum. Od 1950 zamieszkał w Olsztynie i rozpoczął organizowanie Katedry Botaniki na nowo powstałej Wyższej Szkole Rolniczej, uzyskał wówczas tytuł profesora nadzwyczajnego. Został wówczas dziekanem tej katedry i pełnił tę funkcję przez cztery lata. W 1955 należał do grona założycieli olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Botanicznego, do 1971 był przewodniczącym tego oddziału[1], od 1972 członkiem honorowym PTB[2]. Od 1959 do 1962 był prodziekanem Wydziału Rolniczego, a w 1968 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Autor publikacji poświęconych głównie roślinności wodnej i roślinności rezerwatów na ziemiach północnych. W 1972 przeszedł w stan spoczynku.

Zmarł w 1974, spoczywa na cmentarzu komunalnym w Olsztynie (kwatera 36-3-11)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Młynek jest patronem jednej z ulic w Olsztynie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oddział Olsztyński :: Polskie Towarzystwo Botaniczne [online] [dostęp 2020-12-05] (pol.).
  2. Godność członka honorowego :: Polskie Towarzystwo Botaniczne [online] [dostęp 2020-12-05] (pol.).
  3. Cmentarze Komunalne - Olsztyn [online], www.gispartner.pl [dostęp 2020-12-05].
  4. M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 340 „za zasługi na polu pracy oświatowej, wychowawczej i społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]