Tadeusz Paweł Zakrzewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Paweł Maria Zakrzewski
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1883
Skoki

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1961
Warszawa

Miejsce pochówku

Katedra w Płocku

Biskup diecezjalny płocki
Okres sprawowania

1946–1961

Biskup pomocniczy łomżyński
Okres sprawowania

1938–1946

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 lutego 1906

Nominacja biskupia

8 sierpnia 1938

Sakra biskupia

22 września 1938

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Wielki Oficer Orderu Korony Jugosłowiańskiej Medal Benemerenti
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 września 1938

Konsekrator

August Hlond

Współkonsekratorzy

Stanisław Kostka Łukomski
Karol Radoński

Tadeusz Paweł Maria Zakrzewski (ur. 11 sierpnia 1883 w Skokach, zm. 26 listopada 1961 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy łomżyński w latach 1938–1946, biskup diecezjalny płocki w latach 1946–1961.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 sierpnia 1883 w Skokach, w archidiecezji poznańskiej, w rodzinie Pawła i Stanisławy z Łubieńskich[1]. W 1901 ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Następnie studiował teologię w seminarium duchownego w Poznaniu i Gnieźnie oraz na uniwersytetach w Münsterze i Fryburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 11 lutego 1906 w archikatedrze gnieźnieńskiej. W latach 1908–1910 pracował jako wikariusz w archikatedrze poznańskiej. W latach 1908–1928 prowadził wykłady w seminarium duchownym w Poznaniu. Był sekretarzem i kapelanem arcybiskupów poznańskich i gnieźnieńskich Edwarda Likowskiego (1910–1915) i Edmunda Dalbora (1915–1926), redaktorem diecezjalnych pism katolickich, kanonikiem kapituły poznańskiej i prałatem honorowym Jego Świątobliwości. W latach 1928–1938 pełnił funkcję rektora Papieskiego Instytutu Polskiego w Rzymie. Należał do Towarzystwa im. A. Mickiewicza w Rzymie[1].

8 sierpnia 1938 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji łomżyńskiej ze stolicą tytularną Cariana. Sakry biskupiej udzielił mu 22 września 1938 kardynał August Hlond. W latach 1944–1946 był jednocześnie proboszczem w Ostrowi Mazowieckiej. 12 kwietnia 1946 został przeniesiony na biskupstwo płockie. Zajmował się odbudową diecezji po zniszczeniach wojennych. Brał również udział w pracach Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu.

Zmarł 26 listopada 1961 w Warszawie[2]. Został pochowany w krypcie biskupów pod katedrą w Płocku. Liturgii pogrzebowej w katedrze przewodniczył kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1938 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Ponadto otrzymał Order Korony Jugosłowiańskiej II klasy oraz papieski złoty medal Benemerenti[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c S. Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 356–357. [dostęp 2021-12-03].
  2. Biskup Tadeusz Paweł Zakrzewski – Wielkopolscy Księża od XVIII do XX wieku. wtg-gniazdo.org. [dostęp 2021-12-03].
  3. W. Piętka: Wspomnienie biskupa, który po ojcowsku leczył rany. plock.gosc.pl, 2021-11-26. [dostęp 2021-12-03].
  4. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu propagandy polskiej za granicą”. [dostęp 2015-02-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]