Taras Bulba (powieść) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taras Bulba
Тарас Бульба
Ilustracja
Znaczek poczty Rosji wydany w 200 rocznicę urodzin Nikołaja Gogola
Autor

Nikołaj Gogol

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Rosja

Język

rosyjski

Data wydania

1835

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1850

Taras Bulba (ros. Тарас Бульба) − powieść Nikołaja Gogola, istnieje w dwóch redakcjach autorskich – z 1835 i 1842 roku.

Po polsku powieść ukazała się po raz pierwszy w 1850 roku. Autorem przekładu był Piotr Głowacki (zm. 1853), galicyjski nauczyciel ludowy[1]. Utwór porusza sprawę walki Kozaków z I Rzeczpospolitą, której przedstawiciele na Ukrainie są dla Kozaków przeklętymi łacinnikami i są zrównani z pogańskimi Tatarzynami[2].

Utwór został zaadaptowany na scenę teatralną (także jako opera) i kilkakrotnie sfilmowany.

Adaptacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szlachta polska w oczach Gogola. W: Janusz Tazbir: Polacy na Kremlu i inne historyje.. Warszawa: Iskry, 2005, s. 32. ISBN 83-207-1795-7.
  2. Szylnik 2011 ↓, s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]