French
DeutschTelesfor Banaszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 porucznik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1932, 1939–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Telesfor Banaszkiewicz (ur. 27 listopada 1908 w Poznaniu, zm. 2 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski piłkarz, lekkoatleta, ekonomista, działacz społeczny i porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego (pośmiertnie awansowany na kapitana[1]). Napastnik Warty Poznań (1929–1935). Ofiara zbrodni katyńskiej[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie robotnika Walentego (ur. 1866) i Antoniny z Nowaków (ur. 1869)[2]. Miał dziewięcioro rodzeństwa: cztery siostry (Marię, Kazimierę, Wiktorię i Weronikę) oraz pięciu braci (Leona, Stanisława, Aleksandra, Józefa i Maksymiliana)[3][4][5]. Absolwent liceum handlowego, kursu na oficera rezerwy w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie oraz Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu (ekonomia). Był piłkarzem i lekkoatletą „Pogoni” i klubu sportowego Warta Poznań[2]. Działał w Stowarzyszeniu Absolwentów tejże uczelni (m.in. członek Komisji Rewizyjnej w 1938)[6]. Członek rzeczywisty Korporacji Akademickiej K! Mercuria[7]. 1 stycznia 1933 awansowany na porucznika rezerwy i przydzielony do 74 Górnośląskiego pułku piechoty. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mieszkał w Katowicach[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Miednoje i w Charkowie mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie, odczytana w trakcie uroczystych obchodów w dniach 9 -10 listopada 2007 r.. [dostęp 2016-10-17]. (pol.).
- ↑ a b c d e Tarczyński i in. 2000 ↓, s. 263.
- ↑ Akta Miasta Poznania (1870-1931). [dostęp 2016-10-18]. (pol.).
- ↑ Karta ze spisu ludności Poznania 1. [dostęp 2016-10-18]. (niem.).
- ↑ Karta ze spisu ludności Poznania 2. [dostęp 2016-10-18]. (niem.).
- ↑ Komunikat Stowarzyszenia Absolwentów Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1938-01. [dostęp 2016-10-17]. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Wróblewski: K! Mercuria. 2013-10-13. [dostęp 2016-10-17]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Tarczyński i inni, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, ISBN 83-905590-7-2 [dostęp 2016-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-01].
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017