French
DeutschTeofil – Wikipedia, wolna encyklopedia
Teofil – imię pochodzenia greckiego. Oznacza „miły Bogu”. Istnieją liczni święci o tym imieniu. Święty Łukasz, autor jednej z Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich tym imieniem (Łk 1,3) (Dz 1,1) zwraca się do swojego czytelnika rozpoczynając napisane przez siebie księgi.
Podobne znaczenie w języku polskim posiada imię Bogumił[1], a z łaciny pochodzi znaczeniowo podobny Amadeusz.
Zdrobnienia: Teofilek, Teoś[2]. Żeński odpowiednik: Teofila.
W XXI wieku imię Teofil pozostaje w użyciu, lecz jego popularność maleje. Wg stanu bazy danych PESEL w marcu 2001[3] nosiło je 9643 osób[2][4]. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 1869 mężczyzn o imieniu Teofil nadanym jako imię pierwsze[5] oraz 3795 mężczyzn noszących imię Teofil jako imię drugie[6].
Teofil imieniny obchodzi 8 stycznia[7], 30 stycznia[7][8][2], 27 kwietnia[7][9][8][2], 2 października[7][9][8][2], 13 października[7][9][8][2] i 20 grudnia[7][9].
Teofil w innych językach[10][edytuj | edytuj kod]
- łacina – Theophilus
- angielski – Theophil, Theophilus
- czeski – Teofil, Theofil
- francuski – Théophile
- hiszpański – Teofilo
- rosyjski – Feofil
- włoski – Teofilo.
Osoby o imieniu Teofil[edytuj | edytuj kod]
- św. Teofil – jeden z Ojców Kościoła, biskup Cezarei Palestyńskiej
- Teofil – cesarz bizantyjski
- Teofil Dziama – podpułkownik pilot Wojska Polskiego
- Teofil Glück (1824—1884) – rumuński lekarz polskiego pochodzenia, dyplomata
- Theophilus Howard – 2. hrabia Suffolk
- Théophile Jeusset – bretoński publicysta, pisarz i działacz narodowy
- Teofil Królik – górnik, polski działacz narodowy, poseł do Reichstagu Cesarstwa Niemieckiego
- Teofil Kuczyński – polski duchowny katolicki, działacz narodowy i społeczny
- Teofil Lenartowicz – polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny
- Teofil Ociepka – malarz samouk, prymitywista, teozof
- Teofil Morawski – Rządu Narodowego w powstaniu listopadowym
- Wincenty Teofil Popiel – biskup płocki, kujawsko-kaliski, arcybiskup metropolita warszawski
- Teofil Wilski – pomocniczy biskup diecezji kaliskiej.
Postaci fikcyjne
- Teofil Piecyk (pan Piecyk) – fikcyjny bohater felietonów i opowiadań Stefana Wiecheckiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fros i Sowa 1982 ↓, s. 503.
- ↑ a b c d e f Grzenia 2008 ↓, s. 308.
- ↑ Grzenia 2008 ↓, s. 343.
- ↑ Grzenia 2008 ↓, s. 346.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-27], Teofil - imię pierwsze.
- ↑ Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-27], Teofil - imię drugie.
- ↑ a b c d e f Teofil [online], deon.pl [dostęp 2024-04-27].
- ↑ a b c d Bubak 1993 ↓, s. 299.
- ↑ a b c d Mike Campbell, Name Days for the name Teofil [online], Behind the Name [dostęp 2024-04-27] (ang.).
- ↑ Janowowa i in. 1991 ↓, s. 262.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Bubak Józef: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 299. ISBN 83-04-03860-9.
- Objaśnienia imion oraz sylwetki świętych. W: Henryk Fros, Franciszek Sowa: Twoje imię : Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny. Wyd. 2. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1982, s. 503, kol. prawa.
- Słownik imion. W: Grzenia Jan: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 308. ISBN 978-83-01-15644-2.
- Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 262, kol. prawa. ISBN 83-04-03123-X.