Tkanina dekoracyjna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tkanina dekoracyjna (artystyczna) – tkanina posiadająca wartości artystyczne i dekoracyjne, wykonana przez artystę lub według jego projektu.

Prace z tkaniny artystycznej powstają w różnych technikach takich, jak gobelin, kilim, batik, makrama, aplikacja, filcowanie.

Do polskich wybitnych twórców tkaniny artystycznej należą Magdalena Abakanowicz, Andrzej Banachowicz, Helena Bukowska-Szlekys, Małgorzata Dmitruk, Stefan Gałkowski, Barbara Krzywicka-Wójcik, Karolina Lizurej, Maria Łaszkiewicz, Zygmunt Mazur, Karolina Matyjaszkowicz, Mieczysław Szymański, Janina Tworek-Pierzgalska, Antoni Starczewski, Joanna Zemanek.

Adeptów tkaniny artystycznej kształcą Liceum Plastyczne w Kielcach, Koszalinie, w Opolu^[1].

Wydziały lub Pracownie Tkaniny artystycznej istnieją w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, ASP w Krakowie, przy wydz. Malarstwa na UAP w Poznaniu^[2], W latach 70. XX wieku istniała Pracownia Klasycznych Technik Tkackich na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Przed wojną wydział Tkactwa użytkowego prowadziła także Szkoła Przemysłowa we Lwowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]