Tomasz Burski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Burski (ur. 1959, zm. 16 marca 2001) – polski dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej w PRL, poeta.

Syn Juliusza Burskiego (1933–1990), reżysera i twórcy reformy polskiej kinematografii po roku 1989.

W latach 1968–1974 uczęszczał do szkoły podstawowej nr 73 we Wrocławiu, a następnie do VII LO w tym samym mieście. Był absolwentem filozofii na Akademii Teologii Katolickiej. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. W czasach stanu wojennego redagował podziemny periodyk literacki „Wezwanie” oraz „Informator Kulturalny Solidarności”, współpracował również z miesięcznikiem „Powściągliwość i Praca”. Był też członkiem redakcji „Tygodnika Mazowsze”, gdzie pełnił funkcję skarbnika i odpowiadał za teksty traktujące o Kościele i kulturze. W „Gazecie Wyborczej” pracował od jej samego początku. Kierował działem Opinii i „Gazetą Świąteczną”.

Zmarł w 2001 roku po długiej chorobie, pozostawił żonę Lidię (zm. 2008)^[1] i dwoje dzieci – Franciszka i Marynę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Anna Bikont: Burski, Tomasz. gazeta.pl, 2006-11-27. [dostęp 2008-11-09]. (pol.).
• Tomek, jakiego pamiętamy. wyborcza.pl, 2011-03-16. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).