Trał akustyczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trał akustyczny – trał do zwalczania min morskich wytwarzającym silne pole akustyczne, o charakterystyce podobnej do szumów wytwarzanych przez silnik, śrubę i kadłub jednostki pływającej. Pole to powoduje wybuch min z zapalnikiem akustycznym. Początkowo trał akustyczny był mocowany w dziobowej części trałowca, obecnie najczęściej są holowane za rufą okrętu lub za śmigłowcem.

Jednym z modeli trału akustycznego jest trał BAT-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978.