Tramwaje w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tramwaje w Krakowie
tramwaj
Ilustracja
Tramwaj Stadler Tango Lajkonik na ulicy Basztowej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Kraków

Organizator

ZTP

Operator

MPK Kraków

Liczba linii

25

Lata funkcjonowania

1882-1901 (tramwaje konne)
od 1901 (tramwaje elektryczne)

Infrastruktura
Schemat sieci
Mapa sieci tramwajowej Krakowa
Długość sieci

103 km

Rozstaw szyn

900 mm (1882-1953)
1435 mm (1907-obecnie)

Napięcie zasilania

600 V DC[1]

Liczba zajezdni

3

Liczba przystanków

ok. 160[2]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Tramwaje w Krakowie – funkcjonujący w Krakowie od 1882 roku system transportu tramwajowego. System obejmuje sieć torowisk o łącznej długości około 97 km (193,6 km pojedynczego toru (2020)[3]), po którym regularnie kursuje 27 linii (24 zwykłe i 3 nocne). Utrzymanie infrastruktury należy do zadań Zarządu Dróg Miasta Krakowa, organizacja przewozów do zadań Zarządu Transportu Publicznego w Krakowie, natomiast wykonywaniem przewozów oraz utrzymaniem taboru zajmuje się MPK Kraków.

Wraz z otwarciem estakady tramwajowej Lipska–Wielicka, od września 2015 roku w mieście funkcjonuje pierwszy korytarz sieci szybkiego tramwaju w relacji Kurdwanów–Krowodrza Górka, znany pod nazwą Krakowski Szybki Tramwaj, z którego korzystają również zwykłe linie tramwajowe[4]. We wrześniu 2023 roku korytarz ten został przedłużony, dzięki ukończeniu nowej linii o długości 5,5 km na odcinku Krowodrza Górka– Górka Narodowa[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Historia tramwajów w Krakowie.

Sieć tramwajowa[edytuj | edytuj kod]

Torowiska[edytuj | edytuj kod]

Krakowska sieć tramwajowa ma budowę promienistą. Większość linii prowadzi od centrum do poszczególnych dzielnic. Centralnymi punktami systemu są Stare Miasto (szczególnie Teatr Słowackiego, Stary Kleparz i Teatr Bagatela), Rondo Grzegórzeckie, Rondo Mogilskie, Rondo Czyżyńskie oraz Plac Centralny. Układ jest wrażliwy na prace remontowe prowadzone na głównych liniach z powodu trudności z wyznaczaniem tras objazdowych, by nie doprowadzić do przeciążenia pozostałych odcinków.

Większość torowisk w Krakowie znajduje się w dobrym stanie technicznym[6]. Są to odcinki wybudowane lub generalnie zmodernizowane w ciągu ostatnich 20 lat (stan w 2019). Część torowisk, głównie we wschodniej części miasta w Nowej Hucie, w wyniku wieloletnich zaniedbań znajduje się w stanie złym lub bardzo złym[7]. Do remontu nadają się także m.in. torowiska na ulicach Kościuszki i Zwierzynieckiej[8], oraz na pętli Salwator[9]. Według stanu na koniec 2022 roku 8,4% ogółu torowisk wymaga naprawy (spadek o 18,4 punktów procentowych w stosunku do końca 2020 roku)[10][11][12].

Krakowska sieć tramwajowa

Linie tramwajowe[edytuj | edytuj kod]

Estakada tramwajowa Lipska – Wielicka

Linie tramwajowe w Krakowie posiadają numery z zakresu 0 – 99 i kursują przez całą dobę. Stosowane są następujące konwencje numeracji:

Wykaz linii stałych[edytuj | edytuj kod]

Lp. Linia Przystanek początkowy Przystanek końcowy Długość Liczba przystanków

(w tym na żądanie)

1 Wańkowicza Cichy Kącik 13,0 km 28 (1)
3 Nowy Bieżanów P+R Krowodrza Górka

P+R

12,3 km 23 (0)
4 Zajezdnia Nowa Huta Bronowice Małe 17,3 km 32 (1)
5 Wańkowicza Krowodrza Górka

P+R

12,8 km
6
7 Borek Fałęcki Bronowice Małe 9,3 km 21 (0)
8 Mistrzejowice Nowy Bieżanów P+R 18,6 km 33 (0)
9 Pleszów Kurdwanów P+R 18,8 km 31 (6)
10 Mały Płaszów P+R Czerwone Maki P+R 11,2 km 22 (1)
11 Nowy Bieżanów P+R Bronowice 13,0 km 27 (0)
12 Mistrzejowice Bronowice 15,0 km 32 (1)
13 Mistrzejowice Bardosa 8,6 km 15 (0)
14 Czerwone Maki P+R Dworzec Towarowy 12,1 km 24 (1)
15 Czerwone Maki P+R Górka Narodowa [14] 12,2 km 25 (0)
16 Borek Fałęcki Krowodrza Górka

P+R

8,2 km 21 (0)
17 Mały Płaszów P+R Cichy Kącik 9,7 km 18 (0)
18 Pleszów Os. Piastów 11,7 km 18 (6)
19 Borek Fałęcki Kopiec Wandy 15,3 km 28 (2)
20 Kurdwanów P+R Bronowice Małe 13,7 km 27 (0)
21 Kopiec Wandy Dworzec Towarowy 19 (0)
22 Nowy Bieżanów P+R TAURON Arena Kraków

Wieczysta

11,8 km 19 (0)
23 Górka Narodowa[14] Kurdwanów P+R / Borek Fałęcki 12,8 km 27/34 (0)
24 Czerwone Maki P+R Os. Piastów 17,9 km 34 (0)
26 Plac Centralny

im. Ronalda Reagana

Czerwone Maki P+R 16,1 km 32 (1)
27 Os. Piastów Bronowice Małe 15,0 km 30 (0)
28 Nowy Bieżanów P+R Górka Narodowa[14]

P+R

13,9 km 27 (0)

Przyszłość sieci[edytuj | edytuj kod]

Przyszłość krakowskiej sieci tramwajowej

Trasy wybudowane (od 2022 roku)

1. Część tramwajowa Trasy Łagiewnickiej – wybudowana w roku 2022 – od pętli na os. Kurdwanów do ulicy Zakopiańskiej, z tunelem pod Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się”. 18 listopada 2016 roku otwarto oferty na budowę Trasy Łagiewnickiej. Najniższą cenę – 802 mln zł – zaproponowało konsorcjum Budimex SA i Ferrovial Agroman SA. W ramach inwestycji została wybudowana linia tramwajowa łącząca pętlę Kurdwanów z ulicą Zakopiańską[15].

Budowa linii tramwajowej w ciągu Trasy Łagiewnickiej (stan w kwietniu 2022)

2. Linia tramwajowa KST, etap III – od pętli Krowodrza Górka do osiedla Górka Narodowa. 25 listopada otworzono oferty w przetargu na realizację linii Krowodrza Górka – Górka Narodowa. Najkorzystniejszą ofertę złożyło konsorcjum firm ZUE i PORR Polska Infrastructure (253,4 mln zł). Firma Porr jednak nie przedłużyła oferty (co było wymagane w związku z przedłużającą się procedurą przetargową) i konsorcjum wycofało się[16]. ZIKiT wybrał konsorcjum dwóch firm Przedsiębiorstwa Usług Technicznych INTERCOR oraz Przedsiębiorstwa Inżynieryjnych Robót Kolejowych TOR-KRAK (326,2 mln zł)[17]. Wykonawca po podpisaniu umowy będzie miał 42 miesiące na realizację inwestycji[18]. Prace budowlane rozpoczęto w lipcu 2020 a linia została otwarta 4 września 2023[19][5].

Trasy w budowie[edytuj | edytuj kod]

3. Linia tramwajowa KST, etap IV – od skrzyżowania z ulicą Mogilską i aleją Jana Pawła II, ulicą Meissnera, w tunelu/wykopie w ciągu ulicy Młyńskiej, w tunelu pod rondem Polsadu i ulicą Lublańską, wzdłuż ulic Dobrego Pasterza, Krzesławickiej i Bohomolca, do pętli Mistrzejowice. Od 2014 trwają prace projektowe[20], a 26 maja 2017 r. Urząd Miasta Krakowa wydał decyzję środowiskową ws. budowy linii przez ul. Meissnera do pętli na os. Mistrzejowice. Projekt będzie finansowany w modelu Partnerstwa Publiczno-Prywatnego. 24 listopada 2020 wybrano ofertę konsorcjum PPP Solutions Polska Sp. z o.o. (lider), Gulermak AGir Sanayi Insaat ve Taahhu A.S. (partner) na kwotę 1 125 398 096,71 zł brutto[21].

Trasy planowane[edytuj | edytuj kod]

4. Linia tramwajowa na ul. Lema – od skrzyżowania z ulicą Meissnera, ulicą Stanisława Lema, do skrzyżowania z aleją Pokoju[22].

5. Linia tramwajowa KST „Stella-Sawickiego” – od węzła Mistrzejowice, przez ulicę Stella-Sawickiego i Nowohucką, do skrzyżowania z aleją Pokoju[23][24].

6. Trasa Ciepłownicza – od ronda Dywizjonu 308, w kierunku południowym ulicą Nowohucką, węzłem Łęg na Trasę Ciepłowniczą, która poprowadzona będzie po zachodniej stronie Elektrociepłowni Kraków, nowym mostem nad Wisłą i estakadami nad terenami zalewowymi, do węzła Płaszów na skrzyżowaniu z ulicą Lipską[23].

7. Trasa Nowobagrowa – od węzła Płaszów na skrzyżowaniu z ulicą Lipską, ulicą Mierzeja Wiślana, estakadami (lub tunelami) umożliwiającymi przekroczenie terenów kolejowych i przemysłowych, do skrzyżowania ulic Wielickiej, Kamieńskiego i Nowosądeckiej[23].

8. Przedłużenie trasy tramwajowej do Salwatora – od pętli Salwator, ulicą Księcia Józefa, do pętli przy węźle Przegorzały[25][23][26].

9. Linia tramwajowa KST „Krowodrza Górka–Azory” – od pętli Krowodrza Górka wzdłuż ulicy Opolskiej i Wojciecha Weissa, do pętli w okolicach ulicy Marii Jaremy[27][28].

10. Linia tramwajowa „Cichy Kącik–Azory” – od pętli Azory w okolicach ulicy Marii Jaremy, ulicami Wojciecha Weissa, Głowackiego i Piastowską, do pętli Cichy Kącik[29][27][28].

11. Linia tramwajowa do węzła Kraków-Skawina – od pętli Czerwone Maki P+R, ulicą Karola Bunscha, nową ulicą Humboldta, ulicą Skotnicką, do pętli przy węźle autostradowym Kraków-Skawina[30][27].

12. Linia tramwajowa „Rondo Barei–Górka Narodowa” – od Ronda Barei, ulicą Strzelców, nad linią kolejową, planowaną ulicą Iwaszki, do pętli na Górce Narodowej[31].

13. Linia tramwajowa do Rybitw/Dzielnicy Nowe Miasto – od pętli Mały Płaszów P+R, ulicami Jana Surzyckiego, Christo Botewa i Tadeusza Śliwiaka, do węzła drogowego Kraków Przewóz[32][28] lub z rozwidleniami do Dzielnicy Nowe Miasto[33][34], w tym do osiedla Złocień[32].

14. Linia tramwajowa do Złocienia – od ulicy Tadeusza Śliwiaka, przez ulicę Mariana Domagały, do osiedla Złocień[32].

15. Linia tramwajowa do Szpitala Uniwersyteckiego – od skrzyżowania ulicy Wielickiej i Teligi, ulicą Wielicką, następnie na południe nowoprojektowaną ulicą równoległą do ulicy Marii Orwid, wzdłuż wschodniej części Szpitala Uniwersyteckiego, do terenów na południe od szpitala[35][36][32][37][28].

16. Linia tramwajowa do Walcowni – remont linii tramwajowej od ulicy Ujastek, wzdłuż ulicy Morozowej, do pętli Walcownia[32], budowa linii tramwajowej ulicą Karola Łowińskiego[34] lub oba te warianty.

17. Premetro (wariant T6D), etap I – od ronda Generała Maczka, aleją Generała Władysława Andersa, ulicą Dobrego Pasterza, wspólnym odcinkiem z linią tramwajową KST do Mistrzejowic (między przystankami Park Wodny i Rondo Polsadu), w tunelu od Ronda Polsadu pod ulicami Młyńską, Pilotów, Olszyny i Brodowicza, pod Rondem Mogilskim, ulicą Lubicz, północną częścią Starego Miasta (okolice ulic Basztowej, Garbarskiej, Rajskiej i Czystej), ulicą Władysława Reymonta, z wylotem z tunelu w okolicach Stadionu Miejskiego im. Henryka Reymana, aż do ulicy Piastowskiej[38][39].

18. Premetro (wariant T6D), etap III – od ulicy Władysława Reymonta, ulicą Piastowską, Armii Krajowej, z odcinkiem tunelowym zaczynającym się przed węzłem Armii Krajowej-Balicka i kończącym się za Rondem Ofiar Katynia, do okolic za Galerią Bronowice (lub do początku ulicy Jasnogórskiej, jeśli linia "Azory–Bronowice" powstanie wcześniej)[38][39].

19. Przedłużenie linii na os. Piastów – od pętli os. Piastów, wzdłuż ulicy Piasta Kołodzieja, do planowanej stacji SKA przy ulicy Powstańców[28].

20. Linia tramwajowa "Azory–Bronowice" – od planowanej pętli Azory w okolicach ulicy Marii Jaremy, wzdłuż ulicy Opolskiej i Josepha Conrada, do okolic za Galerią Bronowice (lub do początku ulicy Jasnogórskiej, jeśli Etap III premetra powstanie wcześniej)[28].

21. Linia tramwajowa do Osiedla Rżąka – od skrzyżowania ulicy Wielickiej i Teligi, ulicą Wielicką, do pętli między ulicą Wielicką a Czerwiakowskiego[35][36][32][37][28] z możliwością wydłużenia do Węzła Wielickiego[34].

22. Linia tramwajowa z Dębnik do Cichego Kącika – od skrzyżowania ulic Monte Cassino i Kapelanka, wzdłuż ulicy Zielińskiego, a następnie – najprawdopodobniej w tunelu – do pętli w Cichym Kąciku[26].

Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]

W Krakowie tramwaje stacjonują w trzech zajezdniach (dwóch liniowych i jednej muzealnej)[40][41]. Planowana jest budowa trzeciej zajezdni linowej, która miałaby być częścią pierwszej linii krakowskiego premetra[42].

Nazwa Schemat Rok otwarcia Rodzaj stacjonującego taboru Liczba wagonów Zdjęcie
Zajezdnia św. Wawrzyńca 1913 SN1, PN3, SN2 + PN2, N + ND, LH, 102N zmienna
Zajezdnia Podgórze 1938 105Na, NGT6, NGT8, GT8S, PESA 2014N, Stadler Tango 183
Zajezdnia Nowa Huta 1969 E1, C3, MAN N8S-NF, EU8N, 405N, PESA 2014N, Stadler Tango 184
Zajezdnia Stelmachów[42] planowana – – –

Końcówki[edytuj | edytuj kod]

Krakowska sieć tramwajowa jest dostosowana do eksploatacji taboru jednokierunkowego, dlatego na wszystkich stałych końcówkach wybudowane są pętle. W wypadku tras częściowo zamkniętych z powodu remontów lub otwartych odcinków tras będących w budowie stosowane są tymczasowe zwrotnice pozwalające na zmianę toru bez zawracania. Na takich liniach kursują wagony dwukierunkowe N8 i GT8S.

Pętle eksploatowane liniowo[edytuj | edytuj kod]

Lp. Nazwa Schemat Rok otwarcia[43] Liczba torów Inna infrastruktura Linie Zdjęcie
1. Borek Fałęcki 1950 3 Mijanka 8, 19, 22, 50[a]
2. Bronowice 1937[b]

2

– 13, 14
3. Bronowice Małe 1975 2 Tor odstawczy 4, 8, 24, 64
4. Cichy Kącik 1902[c] 2 Tor odstawczy 0[d], 1, 20
5. Cmentarz Rakowicki 1934 1 Wypustka torowa[e] -
6. Czerwone Maki P+R 2012 2 Tor odstawczy 11, 17, 18, 52, 62
7. Dworzec Towarowy 1907[f] 2 – 17, 44[44]
8. Górka Narodowa P+R 2023 3 – 18, 50, 69[44][14]
9. Kopiec Wandy 1977 2 – 21[a], 22, 44
10. Krowodrza Górka P+R 1984[g] 2 – 3, 5, 19[44][14]
11. Kurdwanów P+R 2000[h] 2 – 10, 24, 50[a]
12. Łagiewniki 1938 3 – –
13. Mały Płaszów P+R 2010 2 – 11, 20, 72
14. Mistrzejowice 1974 2 Tor odstawczy 9, 14, 16
15. Nowy Bieżanów P+R 1978 2 Tor odstawczy,
kanał naprawczy 		3, 9, 13, 49, 69
16. Osiedle Piastów 1976 2 Tor odstawczy 21, 52, 64
17. Plac Centralny 1957[i] 1 Rozjazd 62
18. Pleszów 1962[j] 2 Tor odstawczy 10, 21
19. Salwator 1917 2[k] Tor odstawczy[l] -
20. Wieczysta 1964[m] 2 – 49
21. Wzgórza Krzesławickie 1968 2 Tor odstawczy -

Pętle nieużywane liniowo[edytuj | edytuj kod]

Lp. Nazwa Schemat Rok otwarcia[43] Liczba torów Inna infrastruktura Linie Zdjęcie
1. Dajwór 1953 2 Mijanka 0[d]
2. Dąbie 1968 2 – –
3. Prokocim 1965 2 – –
4. Rondo Hipokratesa

(dawniej Bieńczyce)

1966 2 – –
5. Walcownia 1955[n] 2 Tor odstawczy –

Jako pętle wykorzystywane są również okazjonalnie zajezdnie, a także niektóre przystanki przelotowe (np. Plac Centralny), gdzie układ torowisk pozwala na objechanie określonej części miasta i powrót tą samą trasą.

Inne końcówki[edytuj | edytuj kod]

Jedyna stała końcówka niebędąca pętlą to Dworcowa, która jest trójkątem torowym odchodzącym od trasy wzdłuż ulicy Wielickiej w okolicy dworca kolejowego w Płaszowie. Była wykorzystywana przy okazji remontów oraz dłuższych zamknięć, zarówno gdy nieprzejezdne są torowiska do Bieżanowa i Kurdwanowa, jak i w przypadku odcięcia ich od reszty sieci. Obecnie ze względu na otwarcie estakady nad dworcem w Płaszowie nie jest używana.

Początkowo eksploatowano głównie tramwaje dwukierunkowe. Przed wojną były to Sanok SN1 oraz Sanok SN2, później także Konstal N i Man SN3, dlatego historycznie część końcówek nie posiadała pętli (np. zlikwidowana w 1966 końcówka Grzegórzki[45]). Wraz z wprowadzaniem do ruchu nowych typów tramwajów jednokierunkowych i rozbudową sieci wszystkie końcówki zostały stopniowo wyposażone w pętle lub inne układy umożliwiające zawracanie tramwajom jednokierunkowym.

W 2006 MPK Kraków ponownie zakupiło pierwsze dwukierunkowe wagony z Norymbergi. Od tego momentu końcówki dla tego typu tramwajów budowane są przy okazji częściowego otwierania nowych odcinków, a także remontów, gdy na danym odcinku nie ma pętli lub jest ona niedostępna z innego powodu. Po raz pierwszy końcówka taka została zastosowana na ulicy Pawiej przed jej podłączeniem od północy do pętli Dworzec Towarowy[46]. Analogiczne rozwiązanie wykorzystywane było na skrzyżowaniu ulic Nowohuckiej i Klimeckiego w związku z budową torowiska do pętli Mały Płaszów oraz na Ruczaju, w związku z budową torowiska do Czerwonych Maków, a w 2022 roku na przystanku Bratysławska podczas remontu pętli Krowodrza Górka.

Sieć trakcyjna[edytuj | edytuj kod]

Sieć trakcyjna systemu tramwajowego w Krakowie jest zasilana z 35 podstacji trakcyjnych. Zarządcą sieci trakcyjnej i podstacji, analogicznie jak torowisk i infrastruktury przystankowej jest Zarząd Dróg Miasta Krakowa[47].

Oznaczenie Nazwa Zdjęcie Lokalizacja
01 Czyżyny ul. Śliwkowa
02 Nowa Huta ul. Ujastek
03 Pleszów ul. Igołomska
04 Mistrzejowice os. Kalinowe
06 Bieńczyce os. Niepodległości
07 Dąbie ul. Nowohucka
08 Cementownia ul. Igołomska
09 Bociana ul. Bociana
10 Bulwarowa ul. Bulwarowa
11 Reja ul. Radziwiłłowska
12 Lubicz ul. Lubicz
13 Konarskiego ul. Stanisława Konarskiego
14 Balicka ul. Balicka
15 Tenczyńska ul. Tenczyńska
16 Bonarka ul. Rzemieślnicza
17 Wielicka ul. Bolesława Limanowskiego
18 Sukiennicza ul. Józefa Dietla
19 Brożka ul. Jana Brożka
20 Szklarska ul. Ryszarda Kuklińskiego
21 Grzegórzecka ul. Kazimierza Kordylewskiego
22 Facimiech ul. Facimiech
23 Bieżanowska ul. Henryka Kamieńskiego
24 Dworcowa ul. Wielicka
25 Łagiewnicka ul. Totus Tuus
26 Wieczysta al. Jana Pawła II
28 Prądnicka ul. Prądnicka
29 Ruczaj ul. Stefana Grota-Roweckiego
30 Zaborze ul. Czerwone Maki
31 Politechnika ul. Warszawska
32 Borek ul. Zakopiańska
33 Dworzec Tunel Krakowskiego Szybkiego Tramwaju
34 Wielopole ul. Józefa Dietla
35 Witosa ul. Łużycka
36 Szopkarzy ul. Szopkarzy
37 Krowodrza Górka ul. Dominika Ździebły-Danowskiego

Remonty i zamknięcia[edytuj | edytuj kod]

Podczas remontów i zamknięć występuje konieczność reorganizacji siatki połączeń. W Krakowie stosowane są następujące praktyki:

  • czasowa zmiana trasy – sygnalizowana poprzez wyświetlanie numeru linii w negatywie lub żółte tablice liniowe,
  • zawieszenie linii,
  • uruchamianie linii czasowych 7x – w zamian za linie zawieszane lub do wzmocnienia ciągów komunikacyjnych osłabionych przez zmiany tras.

Krakowska Linia Muzealna[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Krakowska Linia Muzealna.

Od roku 2003 w wakacje uruchamiana jest Krakowska Linia Muzealna obsługiwana zabytkowym taborem tramwajowym. Początkowo historyczne wagony kursowały na regularnych liniach, a od roku 2007 na specjalnej linii oznaczonej numerem 0. Od 2008 roku linia ma jedną stałą końcówkę na ul. św. Wawrzyńca obok Muzeum Inżynierii Miejskiej, natomiast przebieg trasy zmienia się z edycji na edycję.

Tabor tramwajowy[edytuj | edytuj kod]

Polityka taborowa MPK Kraków polega z jednej strony na regularnych zakupach fabrycznie nowych tramwajów niskopodłogowych, a z drugiej na imporcie używanych tramwajów z miast niemieckich i austriackich. Pierwsze używane tramwaje T4 zostały zakupione z Norymbergi za symboliczną kwotę w 1989, mając na celu ratowanie floty polskiej produkcji. Średni wiek wagonów to 23 lata (2023).

Numeracja wagonów[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2015 roku MPK wprowadziło nowy system numeracji wagonów tramwajowych umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację, składający się z ciągu literowo-cyfrowego XYxxx, w którym:

X oznacza zajezdnię, w której stacjonuje wagon lub funkcję:

H – Zajezdnia Nowa Huta
R – Zajezdnia Podgórze
O – pojazdy szkoleniowe
Z – pojazdy zabytkowe

Y oznacza model lub funkcję wagonu:

B – doczepy C3
F – GT8S/C/N
G – 2014N i 405N
K – N8S/C
L – EU8N
P – NGT6

T – wagony techniczne
W – E1
V – pojazdy zabytkowe
Y – NGT8, 126N, Stadler Tango "Lajkonik"
Z – 105Na

xxx to liczba trzycyfrowa z zakresu od 100 do 999[48].

Tabor obsługujący regularne linie[edytuj | edytuj kod]

Ilostan[edytuj | edytuj kod]

Stan na dzień 23 marca 2024 roku[41][49].

Zdjęcie Seria Liczba
składów 		Liczba Liczba
członów 		Długość
[m] 		Liczba miejsc
siedzących 		Procent
niskiej podłogi 		Producent Modernizator Konstrukcja
z roku 		Początek

eksploatacji[50]

Właściwości
Tango Kraków Lajkonik 2 60 60 3 33,40 75 100%[51] Stadler – 2022 2022 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej zasobniki energii ładowarki USB  [52][53][54][55]
Tango Kraków Lajkonik 50 50 3 33,40 82 100%[51] Stadler – 2019 2020 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej zasobniki energii gniazdka elektryczne ładowarki USB  [56][57]
2014N Krakowiak 36 36 4 42,83 93 100%[51] Pesa – 2014 2015 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej przewóz rowerów gniazdka elektryczne ładowarki USB  [58][59][60][61]
126N Nevelo 1 1 3 31,62 60 100% Newag – 2012 2013 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [62][63][64]
NGT8 24 24 3 32,83 77 68% Bombardier – 2011 2012 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [65]
405N 1 1 5 40,57 57 25% Konstal Protram 2011[o] 2012 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [66][67][68]
NGT6-2 (seria III) 24 24 3 26,00 73 65% Bombardier – 2007 2008 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [69]
NGT6-2

(seria II)

12 12 3 26,00 73 65% Bombardier - 2003 2003 przewóz osób na wózkach  [69]
NGT6 (seria I) 14 14 3 26,00 76 65% Bombardier – 1999 2000 przewóz osób na wózkach  [69]
EU8N 40 40 3 26,62 48 25% Rotax MPK Kraków 1979 2010 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [70][71][72]
N8C-NF 5 5 3 26,08 46 25% MAN SE - 1976 2006 przewóz osób na wózkach pojazd dwukierunkowy  [73]
N8S-NF 7 7 3 26,08 46 25% MAN SE MPK Kraków 1976 2006 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej  [73]
GT8N/C 29 29 3 26,20 51 25% Düwag MPK Kraków 1973 2009 przewóz osób na wózkach klimatyzacja przestrzeni pasażerskiej pojazd dwukierunkowy  [70][71][72]
105N/Na 12[p] 32 1 13,50 20 lub 23 0% Konstal – 1973 1975 [74]
E1 19[q] 19 2 19,71 33 0% SGP / Lohner – 1966 2004 [75]
C3[r] 11 1 14,10 28 0% SGP / Lohner – 1959 2004 [75]
  • Składy tramwajowe w Krakowie na przestrzeni lat - liczbowo
    Składy tramwajowe w Krakowie na przestrzeni lat - liczbowo
  • Składy tramwajowe w Krakowie na przestrzeni lat - procentowo
    Składy tramwajowe w Krakowie na przestrzeni lat - procentowo

Rysunki[edytuj | edytuj kod]

Stadler Tango Lajkonik
Stadler Tango Lajkonik
Pesa 2014N Krakowiak
Pesa 2014N Krakowiak
Bombardier NGT8
Bombardier NGT8
Bombardier NGT6-2
Bombardier NGT6-2
EU8N
EU8N
N8C-NF
N8C-NF

Tabor dwukierunkowy[edytuj | edytuj kod]

Wypożyczony od Tramwajów Śląskich dwukierunkowy skład wagonów Konstal 111N, który służył na krakowskiej sieci w latach 2006–2008

W pierwszej połowie XX wieku cały krakowski tabor tramwajowy był dwukierunkowy, tj. można było zmienić kierunek jazdy bez pętli tramwajowej dzięki obecności kabiny motorniczego z obu stron pojazdu. Choć przy budowie nowych tras starano się budować pętle wszędzie tam, gdzie było to możliwe, z uwagi na ich przepustowość funkcjonowało kilka końcówek z przejazdówkami między torami (np. Grzegórzki, Prokocim czy Klasztorna w Nowej Hucie). W 1969 roku na krakowskich torach pojawiły się pierwsze szybkobieżne tramwaje Konstal 102N, wyposażone tylko w jedną kabinę motorniczego (wcześniej przerabiane 4N i 4ND). W następnych latach z ruchu był stopniowo wycofywany cały tabor dwukierunkowy. Zlikwidowano także wszystkie końcówki pozbawione pętli, z wyjątkiem trójkąta torowego na Dworcowej, gdzie tramwaje wciąż mogły zawrócić poprzez manewr tzw. wekslowania (aczkolwiek również w tym przypadku istniały plany budowy pętli bezpośrednio przy dworcu kolejowym w Płaszowie[76]).

Brak dwukierunkowych wagonów był szczególnie uciążliwy w trakcie remontów, gdy często zdarzało się, że długi ciąg komunikacyjny musiał być wyłączany z ruchu z uwagi na brak możliwości zawrócenia. Jedynym miejscem, gdzie tramwaje mogły bez przeszkód kursować pomimo prowadzonych prac, był odcinek Nowy Bieżanów – Dworcowa. Z tego powodu MPK Kraków zaczęło szukać możliwości pozyskania używanych wagonów dwukierunkowych. Okazja nadarzyła się w roku 2006 – w mieście pojawiły się wtedy trzy wagony N8S-NF z Norymbergi. Zostały one wykorzystane do obsługi nowo wybudowanego torowiska przy ulicy Pawiej, które docelowo miało być od strony północnej połączone z pętlą Dworzec Towarowy, przeznaczoną do remontu dopiero w następnym roku. W pobliżu przystanku Politechnika zabudowano wtedy tymczasowy rozjazd umożliwiający zmianę toru tramwajom dwukierunkowym. MPK wypożyczyło także od Tramwajów Śląskich dwukierunkowy skład wagonów Konstal 111N, który po niezbędnym remoncie służył przez następne dwa lata na krakowskich torach.

Od tego czasu tymczasowe przejazdówki dla wagonów dwukierunkowych zaczęto montować w różnych miejscach sieci przy okazji remontów oraz częściowych otwarć nowych odcinków torów (np. Płaszów, Ruczaj). W roku 2012 spółka z grupy KZN Bieżanów dostarczyła trzy komplety rozjazdów nakładkowych montowanych bezpośrednio na istniejącym torowisku i pozwalających zorganizować tymczasową końcówkę lub ruch jednotorowy z minimalną ingerencją w istniejącą nawierzchnię drogową[77]. Krakowską flotę tramwajów dwukierunkowych stanowią 34 wagony GT8N/C oraz N8S-NF.

Tabor szkoleniowy i techniczny[edytuj | edytuj kod]

Wagon tramwajowy typu Man GT6 na ulicy Basztowej, 2006

MPK Kraków korzysta także z wagonów, które służą do nauki jazdy, prac technicznych i bieżącego utrzymania infrastruktury.

Liczba wagonów w dniu 28 sierpnia 2015[78].

Typ Funkcja Liczba Uwagi
Konstal N pług 2
Konstal N szlifierka 1 Własność firmy ZUE
Konstal 105Na techniczny 2 Jeden wagon posiada urządzenie
do odladzania trakcji.
Konstal 105Na nauka jazdy 4
Konstal 105NT 1
MAN GT6 holownik 1
Suma 11 Wagony, z wyjątkiem szlifierki,
należą do MPK Kraków

Tabor wycofany[edytuj | edytuj kod]

Wagony tramwajowe typu SN1, N, 105N i GT8C na torach postojowych Zajezdni Nowa Huta, 2021

Do końca lat 40. Kraków stosował autorski system oznaczeń poszczególnych typów tramwajów[79]. Składał się on z trzech symboli:

  1. Litera S lub P oznaczająca odpowiednio wagon silnikowy lub przyczepkę.
  2. Litera N lub W oznaczająca dostosowanie do toru normalnego lub wąskiego.
  3. Numer dostawy.

Wagony w obrębie pojedynczej serii często produkowane były według jednego wzoru przez różnych wytwórców, a także poddawane rozmaitym przeróbkom, w związku z czym mogły występować między nimi różnice.

Po elektryfikacji sieci wagony tramwaju konnego były dalej wykorzystywane jako wąskotorowe doczepki do wagonów silnikowych SW1. W 1913 na ulice wyjechały pierwsze normalnotorowe tramwaje SN1 wyprodukowane w Fabryce Wagonów i Maszyn w Sanoku. Wraz z nimi zakupiono doczepki PN1. W kolejnych dostawach ich produkcją zajmowały się również fabryki w niemieckim Grazu. Po pierwszej wojnie światowej, w związku z upadkiem sieci spowodowanej zaniedbaniami i brakiem części, wagony musiały zostać poddane gruntownej renowacji. Podjęto także wysiłki budowy SN1 od podstaw w warsztatach własnych.

Wnętrze tramwaju SN2

W 1936 zakupione zostały wagony SN2 z Sanoka, które zostały wprowadzone do ruchu 22 grudnia 1938, a całość dostaw zakończono w maju.

Latem 1941 w ramach prawa świadczeń w Rzeszy do miasta trafiło:

  • 10 starych wagonów MAN Tw oraz 23 doczepki z Norymbergi, które otrzymały oznaczenia odpowiednio SN3 i PN3. Wyprodukowano je w 1909 roku i w swoim macierzystym mieście były już odstawione od kilku lat.
  • 4 wagony SN4 z likwidowanej sieci w Eberswalde w złym stanie technicznym oraz jedna przyczepa PN4.

Wagony SN3 trafiły do ruchu, natomiast z braku części uruchamianie SN4 zajęło dużo więcej czasu. Od 1942 były one wykorzystywane jako wagony techniczne. Jeden z nich, o numerze 150 gruntownie odrestaurowano, dzięki czemu mógł służyć w ruchu liniowym. SN3 eksploatowano w Krakowie aż do 1969, poddając je wielu przeróbkom. Wagon 150 zakończył służbę prawdopodobnie w latach 40., a dalsze losy całej czwórki nie są do końca znane. Prawdopodobnie po jednej sztuce trafiło w późniejszych latach do Warszawy i Częstochowy jako szlifierki[80][81].

W 1949 do Krakowa trafiły znormalizowane wagony Konstal N wraz z doczepkami ND, mające być remedium na powojenne braki taborowe w polskich przedsiębiorstwach tramwajowych. Cechowały się one niezwykle uproszczoną konstrukcją wzorowaną na przedwojennym niemieckim tramwaju KSW. Początkowo dostały one nazwy SN5 oraz PN5, ale nie przyjęły się one na rzecz oznaczeń producenta[79].

W latach 50., 60. i 70. stopniowo udało się wycofać z ruchu wszystkie przedwojenne wagony. Na początku likwidacja objęła całą sieć wąskotorową. W 1968 roku z ulic zjechały ostatnie SN1, a rok później – SN3 oraz doczepki PN1. W 1975 zaprzestano eksploatacji PN2, a wiosną 1976 wycofano z ruchu wagony SN2. Było to możliwe dzięki wznowieniu dostaw fabrycznie nowych tramwajów z chorzowskiego Konstalu dla innych niż Warszawa miast oraz zakupowi używanych N-ek. 14 grudnia 1969 na stan inwentarzowy wpisane zostały pierwsze wagony Konstal 102N, które były istotnym krokiem naprzód w stosunku do eksploatowanego dotychczas taboru. Niebawem do ruchu wprowadzono ich udoskonalone wersje, 102Na. Pod względem wyposażenia elektrycznego oba tramwaje były identyczne. Ich eksploatację zakończono pod koniec 2001.

Od 1975 do miasta trafiały nowe wagony Konstal 105N, a cztery lata później zaczęto dostarczać ich unowocześnioną wersję różniącą się wyglądem oraz układem elektrycznym znaną jako 105Na, która na krakowskich torach eksploatowana jest do dnia dzisiejszego. W latach 80. Konstal przebudował część 105N na 105Na, zaś pozostałe własnymi siłami przebudowało MPK Kraków na 105NG[74].

W 1989 MPK Kraków zakupiło z Norymbergi używane wagony T4 wraz z doczepkami B4 pochodzące z końca lat 50. Mimo swego zaawansowanego wieku były one bardziej zaawansowane technologicznie niż polskie konstrukcje, a także mniej awaryjne. W 1994 roku do Krakowa sprowadzono tramwaje Düwag GT6, stanowiące przegubową wersję T4. Eksploatację T4 zakończono w 2002 roku, doczepek B4 w 2009, zaś GT6 w 2012 roku.

Tabor zabytkowy[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. grupka miłośników tramwajów z Norymbergi doprowadziła do odnowienia i powrotu ostatniego zachowanego tramwaju MAN Tw do swojego macierzystego miasta. Rozbudziło to zainteresowanie starymi tramwajami, które w miarę możliwości technicznych zaczęto stopniowo odbudowywać.

MPK dysponuje 23 wagonami zabytkowymi lub ich replikami. Zabytkowe wozy obsługują komunikację miejską w celach turystycznych (np. linia „0”) lub okolicznościowo.

Oprócz tramwajów, które były użytkowane w Krakowie w ruchu liniowym, w posiadaniu są również pojazdy z Warszawy, Gdańska i Wrocławia.

19 marca 2011 dla uczczenia 110 rocznicy pierwszej jazdy tramwaju elektrycznego w Krakowie, na trasie Bronowice Małe – Muzeum Inżynierii Miejskiej kursowały tramwaje okolicznościowej linii nr 110. Linię obsługiwały zabytkowe wozy typów: SN1 z 1912 r. (tzw. „Gracówka”) i LH Standard z 1924 r.[82]

Zdjęcie Typ Numery taborowe Rok produkcji Rok wycofania Rok odbudowy Uwagi
SN1 37 1912 1960 1995 Odbudowany na podstawie części z trzech zachowanych egzemplarzy.
PN3 555 1912 1960 2009 Doczepa jest repliką norymberskiej PN3 wybudowaną od podstaw w 2009 roku.
LH Standard 1076 1924 B.d. 1985, 2006 Wagon sprowadzony z Wrocławia w połowie lat 80.
DWF Ring 272 1930 B.d. 2017 Wagon sprowadzony z Gdańska w połowie lat 80, i odrestaurowany w stanie powojennym.
C 260 1925 - 2021 Wagon sprowadzony z Warszawy w 1989 roku, po remoncie zakończonym w 2021 r. stoi jako eksponat w Muzeum Inżynierii i Techniki[83][84].
KSW 126 1944 B.d. 2019 Doczepa pierwotnie zbudowana dla Grazu, przejęta w 2017 przez Museumstramway Mariazell, i odrestaurowana w stanie Gdańska.
SN2 87 1939 1971 1991 Po odstawieniu wagon służył jako pług.
PN2 524 1938 B.d. 2008 Doczepa doprowadzona do wyglądu z późniejszych lat eksploatacji.
PN2 530 1938 1971 1992
K 437 1940 B.d. 2019 Zabrany z Warszawy jako pług śnieżny i odrestaurowany w pierwotnym stanie.
SN4 151 1910 1959 2015 Wagony wyprodukowane w fabryce Gottfried Lindner Waggonbau AG Halle w roku 1910 dla Eberswalde, przekazane do Krakowa w 1941 roku. Ze względu na zły stan techniczny odremontowano je i wprowadzono do ruchu dopiero w 1942, jednak po krótkim czasie zostały przekwalifikowane na wagony techniczne.
N 20 1954 1988 2001 Używany wagon z Warszawy zakupiony w 1969 roku, doprowadzony do wyglądu z okresu modernizacji prowadzonych w latach 70.
N 26 1954 B.d. 1992 Wagon zakupiony od WPK Katowice w 1989 roku, w latach 1992–2006 znajdował się w muzeum tramwajów w Norymberdze. Obecnie[kiedy?] doprowadzony jest do wyglądu z pierwszych lat eksploatacji.
ND 502 1950 B.d 2019 Doczepa nr 502 zrekonstruowana w stanie z pierwszej serii sanockiej, przebudowana z wagonu silnikowego 4N1[85].
ND 511 1952 1994 2012 Doczepa przebudowana z wagonika silnikowego do reprezentowania stanu z lat 70' (z plastikowymi siedzeniami).
ND 538 1952 B.d Doczepa nr 538 pozostała w Krakowie, i uzyskała kolor czerwono-biały w 2017 roku
4N 43 1958 1989 2021 Wagon silnikowy zakupiony w 2017 roku z Poznania do reprezentowania wersji dwukierunkowej.
4ND1 573 1960 1983 2018 Doczepa zrekonstruowana jako przedstawiciel serii 4ND1 z hamulcami tarczowymi.
13N 400 1967 - Wagon zakupiony w 2021 r. od osoby prywatnej z Gdańska, gdzie trafił z Warszawy w 2017 r.[86]
102N 203 1969 1997 1994, 2003 W roku 1994 odrestaurowano jeden z pozostałych wagonów 102N i nadano mu pierwotny numer 203. Wagon ten, mimo iż przeznaczony na historyczny, pojawiał się liniowo do 1997 roku.
102Na 210 1970 2001 2001 Najstarszy tego typu wagon w Polsce.
102NaD 155 1970 1997 2018 Doczepa czynna powstała w wyniku modernizacji tramwaju 102Na polegającej na usunięciu kabiny motorniczego. Kursowały one w składach z tramwajami 102Na do 1997 roku w liczbie pięciu sztuk.
T4 127 1958 2002 2003 Używany wagon z Norymbergi zakupiony przez MPK Kraków w 1994 roku.
T4 220 1957 – 2004 Dawny wagon techniczny przysłany z Norymbergi na części dla wagonów typu GT6 w 2004 roku. Dzięki zachowaniu w idealnym stanie został natychmiast przekwalifikowany na muzealny.
B4 527 1958 2002 2003 Używany wagon z Norymbergi zakupiony przez MPK Kraków w 1994 roku.
GT6 187 1962 2010 2010 W 2004 roku sprowadzono z Niemiec ostatni wagon MAN GT6. Tramwaj z oryginalnym numerem 327 otrzymał w krakowskim MPK numer 187 i również został pomalowany w oryginalne barwy, z którymi jeździł do końca eksploatacji liniowej.

Przetargi i zakupy w latach 2016-2023[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Stadler Tango Kraków Lajkonik.

Do Krakowa w latach 2019–2023 miało trafic do 110 nowych, niskopodłogowych tramwajów Tango Kraków Lajkonik oraz Tango Kraków Lajkonik 2[56][87].

24 października 2016 MPK otworzyło oferty przetargowe na zakup 50 tramwajów o długości 32–35 m. Zostały złożone 4 oferty[88]:

Przetarg podzielony był na dwie części. W pierwszej oczekiwano dostarczenia 35 wagonów. Przewidywany czas realizacji kontraktu to lata 2019–2020[89]. 10 listopada 2016 MPK wykluczyło Pesę z przetargu w związku z nienależytą realizacją umowy na zakup 36 wagonów 2014N Krakowiak[90]. 23 czerwca 2017 sąd okręgowy nakazał przywrócenie oferty Pesy do przetargu[91]. 8 sierpnia 2017 MPK wybrało Pesę. Kontrakt opiewał na sumę 427,425 mln zł brutto. Producent na realizację umowy miał mieć 30 miesięcy od dnia jej podpisania[92]. Ponieważ 10 listopada 2017 Pesa nie stawiła się na podpisanie umowy, ani nie wniosła wymaganych gwarancji finansowych w wysokości 29,9 mln zł, wykonanie kontraktu zostało przekazane konsorcjum Solaris Bus & Coach i Stadler Polska[93]. 5 kwietnia 2019 roku MPK poinformowało, że w Środzie Wielkopolskiej powstał pierwszy stalowy element jednego z 50 tramwajów, który trafił do fabryki w Siedlcach[94].

13 grudnia 2019 pierwszy tramwaj Stadlera został dostarczony do Krakowa[95]. Na ulice miasta, w ramach testów, wyjechał po raz pierwszy 7 stycznia 2020[96].

17 września 2019 MPK otwarło oferty przetargowe na zakup do 60 tramwajów o długości co najmniej 32 m. Została złożona jedna oferta[97]:

22 sierpnia 2022 pierwszy tramwaj Lajkonik II, w ramach realizacji drugiego przetargu, został dostarczony do Krakowa[54].

W październiku 2022 ogłoszono wstępne konsultacje rynkowe na zakup 60 tramwajów do 2026 roku[98].

Tablice Dynamicznej Informacji Pasażerskiej[edytuj | edytuj kod]

Tablica pięciowierszowa na przystanku Os. Złotego Wieku
Tablica trójwierszowa na przystanku Starowiślna
Tablica czterowersowa na przystanku Plac Bohaterów Getta

Pierwsze tablice elektroniczne w Krakowie pojawiły się w 2008 roku na trasie linii nr 50. W 2010 roku w Starym Mieście pojawiły się kolejne wyświetlacze. Nowe tablice były cieńsze i posiadały 5 wierszy tekstu w przeciwieństwie do starszych modeli, które miały ich 3. Ten sam model tablic w przeciągu następnych dwóch lat zawitał na nowo powstałych trasach tramwajowych. Kolejna akcja montowania tablic przeprowadzona została w 2013 roku. Nowa seria tablic wyróżnia się tym przyciskiem wzbudzającym zapowiedź głosową o najbliższych odjazdach przeznaczoną dla niewidomych. Niedługo potem wszedł w życie kolejny projekt mający na celu wyposażyć w tablice wszystkie przystanki tramwajowe, z wyjątkiem tras do Walcowni i do Pleszowa. Wymienione również zostały tablice na trasie linii nr 50, przy czym stare przeszły na mniej obciążone trasy.

W ramach systemu działa obecnie[kiedy?] ponad 250 tablic[99] zainstalowanych na wszystkich przystankach tramwajowych na terenie miasta z wyjątkiem tras do Walcowni i do Pleszowa, gdzie będą znajdować się one tylko na przystankach końcowych.

Na dużych węzłach przesiadkowych w 2014 roku zainstalowano 16 dużych tablic LCD. Główną część ekranu zajmuje lista odjazdów najbliższych tramwajów (w przyszłości również autobusów) z informacją o przystosowaniu dla osób niepełnosprawnych. Obok listy znajduje się mapa rejonu węzła z zaznaczonymi lokalizacjami przystanków wraz z numerami linii. Na ekranie prezentowana jest również prognoza pogody na najbliższe dni oraz wiadomości. Dodatkowo tablice mogą być używane do przekazywania informacji o utrudnieniach (zaplanowanych i nadzwyczajnych)[100]. Tablice takie znajdują się w okolicy Dworca Głównego oraz przystanków: Politechnika, Plac Inwalidów oraz Rondo Mogilskie.

Galerie zdjęć[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Wybrane kursy.
  2. ↑ Zmodernizowana w 2019 roku.
  3. ↑ Przeniesiona w obecne miejsce w 1954 roku.
  4. ↑ a b W okresie wakacyjnym jako Krakowska Linia Muzealna.
  5. ↑ Brak połączenia toru z pętlą, przykryta asfaltem w 2019 roku.
  6. ↑ Zmodernizowana w 2007 roku.
  7. ↑ Zmodernizowana w 2007 i ponownie w 2022 roku.
  8. ↑ Zmodernizowana w 2022 roku.
  9. ↑ Zmodernizowany w 2015 roku.
  10. ↑ Zmodernizowana w 2018 roku.
  11. ↑ W 2020 roku 1 tor został wyłączony z użytkowania z powodu złego stanu technicznego.
  12. ↑ Wyłączony z użytkowania z powodu złego stanu w 2020 roku.
  13. ↑ Zmodernizowana w 2015 roku.
  14. ↑ Awaryjnie zamknięta w 2018 roku z powodu złego stanu torowiska.
  15. ↑ Pojazd prototypowy, konstrukcyjnie bazuje na trzech wagonach Konstala 105Na (konstrukcja z roku 1973), ale został wyprodukowany w latach 2011-2012.
  16. ↑ 4 składy podwójne i 8 składów potrójnych
  17. ↑ 11 składów z doczepami E1, 8 składów bez
  18. ↑ Doczep do E1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sieć trakcyjna 0,6 kV DC. transportszynowy.pl. [dostęp 2015-02-21].
  2. ↑ Schematy Komunikacji Miejskiej Krakowa [online], Atlas Kolejowy [dostęp 2014-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-15].
  3. ↑ Raport o stanie Miasta 2020, Gmina Miejska Kraków, 3 listopada 2021, ISSN 1895-9466.
  4. ↑ Gazeta Krakowska: Szybki Tramwaj w Krakowie. Otwarcie estakady Lipska – Wielicka. 2015-08-30. [dostęp 2016-12-08].
  5. ↑ a b Karol Kaźmierczak, Ruszył tramwaj na Górkę Narodową. Rewolucja komunikacyjna w Krakowie [online], Obserwator logistyczny, 2 września 2023 [dostęp 2023-09-03] (pol.).
  6. ↑ Stan Krakowskich torowisk. [w:] Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie [on-line]. 2018-03-26. [dostęp 2020-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-29)].
  7. ↑ Bartosz Dybała: Kraków. Torowiska są w fatalnym stanie, więc tramwaje muszą zwalniać. gazetakrakowska.pl, 2019-03-01. [dostęp 2019-07-31]. (pol.).
  8. ↑ Pechowe ulice: Zwierzyniecka i Kościuszki [online], lovekrakow.pl, 17 marca 2021 [dostęp 2022-02-06].
  9. ↑ Joanna Ślusarczyk, Po wielu latach trzy ważne krakowskie torowiska tramwajowe zostaną wreszcie wyremontowane [online], Radio Kraków, 9 września 2021 [dostęp 2022-02-06].
  10. ↑ Patryk Salamon: Raport o stanie miasta. Z transportem nie jest dobrze - Aktualności. lovekrakow.pl, 2021-06-02. [dostęp 2021-06-02]. (pol.).
  11. ↑ Raport o stanie Gminy 2020 (Kraków, maj 2021 r.). bip.krakow.pl, 2021-05-31. [dostęp 2021-06-02]. (pol.).
  12. ↑ Raport o Stanie Gminy 2022 [online], Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa, 31 maja 2023 [dostęp 2023-10-12] (pol.).
  13. ↑ Światowe Dni Młodzieży 2016. kmk.krakow.pl. [dostęp 2020-07-10].
  14. ↑ a b c d e https://www.mpk.krakow.pl/pl/aktualnosci/news,10476,otwarcie-petli-gorka-narodowa-pr--tak-pojada-autobusy-i-tramwaje.html
  15. ↑ Trasa Łagiewnicka za 802 mln zł. Czas na wielkie budowanie. Gazeta Krakowska. [dostęp 2016-12-02].
  16. ↑ RAPORT BIEŻĄCY 11 / 2017. 2017-02-23. [dostęp 2017-03-14].
  17. ↑ Wiemy, kto zbuduje tramwaj do Górki Narodowej. 2017-03-10. [dostęp 2017-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)].
  18. ↑ Kraków: ZUE z PORR-em zbudują tramwaj do Górki Narodowej?. Transport Publiczny. [dostęp 2016-12-02].
  19. ↑ LoveKraków, Jest zezwolenie na budowę linii tramwajowej. Sprzęt wjedzie w połowie miesiąca [online], LoveKraków [dostęp 2021-02-11].
  20. ↑ Piotr Ogórek, Konsultacje ws. tramwaju z Meissnera do Mistrzejowic [online], Onet.pl, 8 grudnia 2014 [dostęp 2015-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-23].
  21. ↑ Budowa nowej linii tramwajowej. W okolicach ronda Polsadu powstanie wielopoziomowy węzeł przesiadkowy - Wiadomości z Krakowa, Kraków Informacje [online], Co w Krakowie, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-01-24] (pol.).
  22. ↑ LoveKraków, Tramwajem pod samą Tauron Arenę? Jest przetarg w sprawie torowiska na ul. Lema [online], LoveKraków [dostęp 2021-01-24].
  23. ↑ a b c d Wieloletnia Prognoza Finansowa Miasta Krakowa – Część B – Całkowite zakresy rzeczowe przedsięwzięć majątkowych ujętych w wykazie przedsięwzięć wieloletnich Miasta Krakowa – Inwestycje strategiczne – Transport – Budowa, rozbudowa, przebudowa dróg [online], Gmina Miejska Kraków, 22 grudnia 2022 [dostęp 2022-02-04].
  24. ↑ Wieloletni plan inwestycyjny Miasta Krakowa - Ważne inwestycje strategiczne Miasta i innych inwestorów, Gmina Miejska Kraków, 28 sierpnia 2017, ISBN 83-919628-7-3 [dostęp 2022-02-06].
  25. ↑ Piotr Tymczak, Kraków. Trzy warianty budowy tras Pychowickiej i Zwierzynieckiej. Most albo tunel pod Wisłą. W planach nowe linie tramwajowe [online], Gazeta Krakowska, 26 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-11] (pol.).
  26. ↑ a b Nowa linia tramwajowa. Powstanie tunel z Dębnik do Cichego Kącika [online], lowekrakow.pl, 21 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-21].
  27. ↑ a b c Wieloletnia Prognoza Finansowa Miasta Krakowa – Część B – Całkowite zakresy rzeczowe przedsięwzięć majątkowych ujętych w wykazie przedsięwzięć wieloletnich Miasta Krakowa – Inwestycje strategiczne – Transport – Budowa, rozbudowa i przebudowa linii tramwajowych, torowis [online], Gmina Miejska Kraków, 22 grudnia 2021 [dostęp 2022-02-04].
  28. ↑ a b c d e f g Nowe linie tramwajowe [online], Gmina Miejska Kraków, 26 stycznia 2021 [dostęp 2022-02-05].
  29. ↑ LoveKraków, Tramwajem wzdłuż Piastowskiej? Miasto zamówi koncepcję nowej linii [online], LoveKraków [dostęp 2021-01-24].
  30. ↑ LoveKraków, Wiceprezydent Krakowa: Przygotowujemy nowe linie tramwajowe [online], LoveKraków [dostęp 2021-01-25].
  31. ↑ Dominik Jaśkowiec, LINIA TRAMWAJOWA GÓRKA NARODOWA-RONDO BAREI [online], 15 lipca 2013 [dostęp 2023-01-13].
  32. ↑ a b c d e f Wieloletnia Prognoza Finansowa Miasta Krakowa – Część B – Całkowite zakresy rzeczowe przedsięwzięć majątkowych ujętych w wykazie przedsięwzięć wieloletnich Miasta Krakowa – Inwestycje strategiczne – Transport – Koncepcje rozwoju systemu transportowego [online], Gmina Miejska Kraków, 22 grudnia 2022 [dostęp 2022-02-04].
  33. ↑ Kraków.pl - Nowe Miasto [online] [dostęp 2022-11-21].
  34. ↑ a b c Spotkanie z przedstawicielem ZIM, [w:] Porozmawiajmy o Krowodrzy, Mapa autorstwa ZIM - imgur.com/QxuFlCw [dostęp 2022-11-21].
  35. ↑ a b Jakub Drath, Nowa linia wzdłuż Wielickiej. Do szpitala czy w stronę Wieliczki?, [w:] lovekrakow.pl/ [online], 13 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-13].
  36. ↑ a b LoveKraków, Miasto przygotowuje projekty nowych linii tramwajowych [online], LoveKraków [dostęp 2021-01-24].
  37. ↑ a b Kraków podpisał umowę na koncepcję tramwaju do os. Rżąka – z możliwością wydłużenia do Wieliczki [online], transport-publiczny.pl, 28 kwietnia 2021 [dostęp 2022-02-04].
  38. ↑ a b Kraków będzie miał premetro [online], Gmina Miejska Kraków, 9 lipca 2021 [dostęp 2022-02-04].
  39. ↑ a b Studium wykonalności budowy szybkiego, bezkolizyjnego transportu szynowego w Krakowie [online], ILF CONSULTING ENGINEERS POLSKA, 7 czerwca 2021 [dostęp 2022-02-04].
  40. ↑ Zestawienie taboru tramwajowego w Krakowie. PSKMS Kraków. [dostęp 2022-02-07].
  41. ↑ a b / Tabor / Tramwaje. MPK Kraków. [dostęp 2022-02-07].
  42. ↑ a b Studium wykonalności budowy szybkiego, bezkolizyjnego transportu szynowego w Krakowie [online], ILF Consulting Engineers Polska [dostęp 2022-02-10].
  43. ↑ a b Pętle tramwajowe. www.kmk.krakow.pl. [dostęp 2010-07-07].
  44. ↑ a b c https://www.mpk.krakow.pl/pl/import-komunikaty/news,10369,powakacyjne-zmiany-w-komunikacji-tramwajowej---od-4-wrzesnia-2023-poniedzialek.html
  45. ↑ Pętle tramwajowe – G. www.kmk.krakow.pl. [dostęp 2010-07-07].
  46. ↑ Śląskie 111N w Krakowie. psmkms.krakow.pl. [dostęp 2010-07-07].
  47. ↑ Schematyczna mapa tramwajowej sieci trakcyjnej Miasta Krakowa. [w:] Transport Szynowy [on-line]. [dostęp 2021-07-01].
  48. ↑ Marek Gancarczyk. Zmiana numerów inwentarzowych krakowskich tramwajów. „Przewoźnik Krakowski”. 2 (56), s. 42, 2015. MPK Kraków. [dostęp 2015-09-12]. 
  49. ↑ Krakowski tabor [online], Prywatna Strona Miłośników Komunikacji Miejskiej i Szynowej, 13 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-14].
  50. ↑ Informacje o krakowskich tramwajach [online], kmk.krakow.pl [dostęp 2019-01-13].
  51. ↑ a b c Wojciech Górnikiewicz, Zmiany w strukturze taboru komunikacji tramwajowej w Polsce w latach 2004–2022, [w:] Adrian Grycuk, Piotr Russel (red.), Miasta w Polsce, „Studia BAS”, 3(71)2022, ISSN 2082-0658 [dostęp 2022-11-27].
  52. ↑ Stadler dostarczy kolejne tramwaje do Krakowa [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2020-04-29] (pol.).
  53. ↑ Drugi nowy Lajkonik II już w Krakowie, [w:] mpk.krakow.pl [online], 25 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01].
  54. ↑ a b Nowy Lajkonik II dotarł do Krakowa, [w:] mpk.krakow.pl [online], 22 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01].
  55. ↑ Kraków ma już cztery tramwaje z możliwością jazdy bez sieci trakcyjnej, [w:] mpk.krakow.pl, 30 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-30].
  56. ↑ a b c TRAMWAJ TANGO KRAKÓW Lajkonik [online], Stadler [dostęp 2019-01-13].
  57. ↑ / Aktualności / Dziesiąty Lajkonik już w Krakowie [online], www.mpk.krakow.pl [dostęp 2020-08-27].
  58. ↑ Umowa na dostawę 36 nowych tramwajów podpisana. MPK Kraków, 2014-07-04. [dostęp 2014-11-08].
  59. ↑ Pierwsza wizualizacja Krakowiaka – jest umowa!. infotram.pl, 2014-07-03. [dostęp 2014-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
  60. ↑ Krakowiak – najdłuższy tramwaj w Polsce – w trakcie łączenia. Transport Publiczny, 2015-06-29. [dostęp 2015-07-06].
  61. ↑ Wszystkie Krakowiaki dostarczone. infotram.pl, 2015-12-29. [dostęp 2015-12-29].
  62. ↑ InfoTram: Nevelo jest dzierżawiony przez MPK Kraków. infotram.pl, 2015-03-31. [dostęp 2015-03-31]. (pol.).
  63. ↑ Tramwaj Nevelo [online], Newag [dostęp 2014-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-29] (pol.).
  64. ↑ InfoTram: Nevelo wrócił do Krakowa. Ponownie na testy. infotram.pl, 2016-11-27. [dostęp 2016-11-28]. (pol.).
  65. ↑ / Tabor / Tramwaje / Wagon NGT 8. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  66. ↑ / Tabor / Tramwaje / Wagon 405N. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  67. ↑ Pierwsze jazdy 405Kr. infotram.pl, 2012-01-19. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  68. ↑ Jacek Kołodziej. Wagon z Düsseldorfu z elementem niskiej podłogi. „Przewoźnik Krakowski”. 3 (53), s. 42, 2014. 
  69. ↑ a b c / Tabor / Tramwaje / Wagon NGT 6. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  70. ↑ a b / Tabor / Tramwaje / Wagon EU8N. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  71. ↑ a b Jacek Kołodziej. Wagon EU8N. „Świat Kolei”. 2/2011, s. 46–47. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  72. ↑ a b MPK zakończyło projekt modernizacji wagonów EU8N. infotram.pl, 2016-07-15. [dostęp 2016-07-15].
  73. ↑ a b / Tabor / Tramwaje / Wagon N8. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  74. ↑ a b / Tabor / Tramwaje / Wagon 105N/Na. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  75. ↑ a b / Tabor / Tramwaje / Wagon E1, C3. MPK Kraków. [dostęp 2015-10-15].
  76. ↑ Kołodziej 2010 ↓, s. 186.
  77. ↑ Przenośny rozjazd w Krakowie. InfoTram. [dostęp 2012-05-22].
  78. ↑ Ilostan taboru. KMK Kraków. [dostęp 2015-08-29].
  79. ↑ a b Kołodziej 2010 ↓, s. 228.
  80. ↑ Kołodziej 2010 ↓, s. 237.
  81. ↑ Tomasz Haładyj: Opowieść o częstochowskich tramwajach. Częstochowa: Muzeum Częstochowskie, 2009, s. 108. ISBN 978-83-601286-1-9.
  82. ↑ 110 lat tramwaju elektrycznego. MPK Kraków. [dostęp 2015-02-21].
  83. ↑ Tramwaje Warszawskie - wagony typu C [online], tramwar.pl [dostęp 2022-07-12].
  84. ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2022-07-12].
  85. ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- - Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2022-06-07].
  86. ↑ Kraków z warszawską „parówką” – tramwajem 13N [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2022-07-12] (pol.).
  87. ↑ MPK Kraków z jedną ofertą na 60 tramwajów. Tylko Stadler [online], transport-publiczny.pl [dostęp 2019-01-15].
  88. ↑ Czterech producentów chce dostarczyć nowe tramwaje do Krakowa. MPK Kraków, 2016-10-24. [dostęp 2016-12-05].
  89. ↑ MPK SA z umową na dofinansowanie zakupu 35 niskopodłogowych tramwajów. MPK Kraków, 2016-12-06. [dostęp 2016-12-07].
  90. ↑ Firma PESA Bydgoszcz SA wykluczona z przetargu. MPK Kraków, 2016-11-10. [dostęp 2016-12-05].
  91. ↑ transport-publiczny.pl: Pesa wraca do gry w Krakowie. Ostateczna decyzja sądu. 2017-06-23. [dostęp 2017-07-29].
  92. ↑ Transport Publiczny: To jednak Pesa wygrywa przetarg w Krakowie na kolejne tramwaje. 2017-08-08. [dostęp 2017-08-09].
  93. ↑ Umowa na dostawę 50 tramwajów do Krakowa z Pesą nie została podpisana. 2017-11-13. [dostęp 2017-11-19].
  94. ↑ / Aktualności / 1 maja zmiana cen biletów komunikacji miejskiej – to warto wiedzieć [online], MPK Kraków [dostęp 2019-04-25].
  95. ↑ Pierwszy tramwaj Stadlera już w Krakowie [online], MPK Kraków [dostęp 2019-01-13].
  96. ↑ Nocne testy tramwaju Stadlera [online], MPK Kraków [dostęp 2019-01-15].
  97. ↑ MPK otworzyło ofertę na dostawę 60 nowych tramwajów do Krakowa [online], MPK Kraków [dostęp 2019-01-15].
  98. ↑ https://transinfo.pl/infotram/mpk-krakow-chce-kupic-60-nowych-tramwajow-oglasza-wstepne-konsultacje-rynkowe/
  99. ↑ Omiń korki – odc. 99. YouTube. [dostęp 2015-02-21].
  100. ↑ Pierwsze tablice LCD na ulicach Krakowa. psmkms. [dostęp 2015-02-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Duda: Początki komunikacji miejskiej w Krakowie, w: Biuletyn Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie, zesz. 3, Kraków 2010.
  • Jacek Kołodziej: Krakowskie tramwaje. Rybnik: Eurosprinter, 2010, s. 186. ISBN 978-83-926946-9-4.
  • Janusz Osman, Jan Koźmic: Kronika krakowskich linii tramwajowych 1882–2007. Kraków 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Systemy tramwajowe w Polsce
Funkcjonujące
1435 mm
1000 mm
900 mm
Zlikwidowane
Niezrealizowane
Szybkie tramwaje


 

Transport zbiorowy w Krakowie
Środki transportu
Istniejące
Planowane
Zlikwidowane
Infrastruktura
Zajezdnie autobusowe
Zajezdnie tramwajowe
Inne
Organizator
 
Przewoźnicy
 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tramwaje_w_Krakowie&oldid=73227270”