Truls Mørk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Truls Mørk
Ilustracja
Truls Mørk (2015)
Imię i nazwisko

Truls Olaf Otterbech Mørk

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1961
Bergen

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista, pedagog

Odznaczenia
Kawaler I Klasy Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa
Strona internetowa

Truls Olaf Otterbech Mørk (ur. 25 kwietnia 1961 w Bergen) – norweski wiolonczelista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bergen w rodzinie muzyków. Naukę gry na wiolonczeli rozpoczął u swojego ojca, a później studiował pod kierunkiem Fransa Helmersona, Heinricha Schiffa i Natalii Szachowskiej[1]. Jest laureatem wielu konkursów; otrzymał 6. nagrodę na Konkursie im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1982), 1. nagrodę na Konkursie Wiolonczelowym im. Gaspara Cassado we Florencji (1983), 2. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Fundacji Waltera Naumberga w Nowym Jorku (1986) i in. Współpracował z uznanymi dyrygentami jak: Mariss Jansons, Esa-Pekka Salonen, Simon Rattle, Christoph Eschenbach, czy Gustavo Dudamel[2]. Grał z wieloma orkiestrami, m.in. Berliner Philharmoniker, Filharmonią Nowojorską, London Philharmonic Orchestra, Czeską Filharmonią, Gewandhausorchester Leipzig, Koninklijk Concertgebouworkest i Bostońską Orkiestrą Symfoniczną[3]. Występuje też z solowymi recitalami na całym świecie, w najbardziej prestiżowych salach koncertowych i na najważniejszych festiwalach muzycznych. Ma bogatą dyskografię, nagrywał głównie dla wytwórni Simax Classics, BIS Records, Ondine, Deutsche Grammophon, Virgin Classics i EMI[4]. Za nagrania płytowe otrzymał wiele nagród, m.in. Diapason d'Or, Le Choc, Spellemannprisen, Gramophone, Grammy i ECHO Klassik[2].

Jest też propagatorem muzyki współczesnej, mając na swoim koncie ponad 30 prawykonań, m.in. utworu Krzysztofa Pendereckiego Concerto grosso na 3 wiolonczele i orkiestrę (czerwiec 2001, Tokio)[5].

Od 1991 do 2003 był dyrektorem artystycznym festiwalu International Chamber Music Festival w Stavanger.

W 2009 artysta ogłosił, że będzie musiał zawiesić karierę muzyczną, ze względu na zapalenie mózgu i paraliż mięśni lewego ramienia, spowodowany ukąszeniem kleszcza[6]. Po 18 miesiącach rehabilitacji, wiolonczelista wrócił do koncertowania.

Gra na weneckiej wiolonczeli Domenico Montagnany z 1723 roku[7].

Truls Mørk jest profesorem w Wyższej Szkole Muzycznej w Oslo (Norges musikkhøgskole).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1998 został Kawalerem I Klasy Orderu Świętego Olafa[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Truls Mørk. pl.chopin.nifc.pl [dostęp 2019-08-06]
  2. a b Truls Mørk (Cello). bach-cantatas.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
  3. Truls Mørk. snl.no (norw.) [dostęp 2019-08-06]
  4. Truls Mørk. discogs.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
  5. Krzysztof Penderecki. sinfoniavarsovia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-07)].
  6. Truls Mørk klarer ikke spille lenger [online], dagbladet.no, 7 listopada 2009 (norw.).
  7. Truls Mørk, Montagnana 1723. tarisio.com (ang.) [dostęp 2019-08-06]
  8. Grammy til Truls Mørk [online], aftenbladet.no, 28 lutego 2002 (norw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]