French
DeutschTulsi Gabbard – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Tulsi Gabbard w sierpniu 2019 | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1981 |
|---|---|
| Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z 2. okręgu stanu Hawaje | |
| Okres | od 3 stycznia 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Małżonek | Abraham Williams (od 2015), Eduardo Tamayo (2002–2006), |
| Poprzednik | |
| Wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej | |
| Okres | od 22 stycznia 2013 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Członek rady miasta Honolulu z 6. okręgu wyborczego | |
| Okres | od 2 stycznia 2011 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Członek Izby Reprezentantów Hawajów z 42. okręgu | |
| Okres | od 1 grudnia 2002 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 | |
| Odznaczenia | |
       | |
Tulsi Gabbard (ur. 12 kwietnia 1981 w Leloaloa) – amerykańska polityk i żołnierz, w latach 2013-2021 członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej od 2013 do 2016, major Gwardii Narodowej Hawajów, weteranka II wojny w Zatoce Perskiej.
Jako nastolatka była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration.
Związała się z Partią Demokratyczną i w 2002 wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów. W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami Izby. Nie udało jej się uzyskać reelekcji w 2004, ponieważ przegrała prawybory Partii Demokratycznej z Ridą Cabanillą.
Od 2004 do 2005 służyła w jednostce medycznej w Iraku. Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie.
W 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu, a w 2012 do Izby Reprezentantów. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2014, 2016 i 2018. Od 2013 do 2016 była wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej. W czasie Wojny domowej w Syrii osobiście spotkała się z prezydentem Syrii Baszszar al-Asadem W 2019 ogłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej.
Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Tulsi Gabbard urodziła się 12 kwietnia 1981 w Leloaloa, w Samoa Amerykańskim. Jej ojciec Mike Gabbard był stanowym senatorem na Hawajach, a matka Carol Gabbard zd. Porter była członkinią Rady Edukacji Hawajów[1]. Jest pochodzenia azjatyckiego, polinezyjskiego i kaukaskiego. Dorastała na Hawajach[2]. Jako nastolatka Gabbard była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska[1]. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration[1].
Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]
W 2002 pokonała Ridę Cabanillę w prawyborach Partii Demokratycznej[3], a następnie wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów[4]. Reprezentowała zachodnie Oʻahu. Miała wówczas 21 lat, co czyniło ją najmłodszą kobietą wybraną do Izby Reprezentantów Hawajów[1]. Chcąc ubiegać się o kolejną kadencję, w 2004 ponownie wzięła udział w prawyborach Partii Demokratycznej, tym razem zdobywając 25,22% głosów i przegrywając z Ridą Cabanillą[5].
Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki z Hawajów[1]. Doradzała mu w sprawach energetyki, niepodległości Hawajów, bezpieczeństwa wewnętrznego, ochrony środowiska i w sprawach weteranów[2].
2 listopada 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu[1].
6 listopada 2012 pokonała Davida "Kawikę" Crowley'ego w wyborach do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów[1]. Uzyskała reelekcję w 2014[6], 2016[7] i 2018[8].
22 stycznia 2013 została wybrana na wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej[1].
12 października 2015 w programie The Situation Room na CNN poskarżyła się, że została wyproszona z debaty kandydatów Partii Demokratycznej na prezydenta. Jej zdaniem było to spowodowane tym, że publicznie opowiadała się za organizowaniem więcej debat, co uczyniło ją niemile widzianą na wszystkich debatach. 20 listopada wezwała prezydent Stanów Zjednoczonych Baracka Obamę do pozwolenia, aby Baszszar al-Asad nadal był prezydentem Syrii, w związku z trwającą tam wówczas wojną domową[1].
28 lutego 2016 ustąpiła z funkcji wiceprzewodniczącej Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej, aby móc publicznie popierać Berniego Sandersa w prawyborach prezydenckich. 21 listopada 2016 spotkała się z prezydentem elektem Donaldem Trumpem z Partii Republikańskiej, który chciał zasięgnąć jej rady w sprawie walki z takimi grupami terrorystycznymi jak Al-Ka’ida i Państwo Islamskie, a także w różnych sprawach związanych z polityką zagraniczną[1].
25 stycznia 2017 poinformowała w wywiadzie z Jakiem Tapperem na CNN, że spotkała się z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem. Była to tajna czterodniowa wizyta. Gabbard zapewniła, że Assad troszczy się o naród syryjski[1]. Jej wizyta spotkała się z krytyką, a w szczególności fakt, że wizyta miałaby zostać ufundowana ze środków publicznych. 31 stycznia Gabbard zapewniła, że opłaci wizytę z własnych środków[9]. 7 kwietnia podała w wątpliwość zarzuty, jakoby Assad odpowiadał za użycie broni chemicznej i zabicie dziesiątek Syryjczyków, pomimo zapewnień prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa, sekretarza stanu Rexa Tillersona i Pentagonu[1].
21 listopada 2018 nazwała prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa suką Arabii Saudyjskiej, ponieważ wyrażał się pochlebnie o Arabii po śmierci dziennikarza Dżamala Chaszukdżiego, znanego z krytyki rządu Saudyjskiego[1].
Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]
W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami stanowej Izby Reprezentantów, której była członkinią. Od 2004 do 2005 dobrowolnie służyła w jednostce medycznej w Iraku. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie. 12 października 2015 została awansowana ze stopnia kapitana na majora[1].
Wybory prezydenckie w 2020[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
11 stycznia 2019 w wywiadzie z Vanem Jonesem w CNN zapowiedziała zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich w 2020. Jeszcze przed rozpoczęciem kampanii zarzucano jej wrogą postawę wobec społeczności LGBT i wsparcie organizacji anty-homoseksualnej swojego ojca The Alliance for Traditional Marriage. 17 stycznia Tulsi Gabbard publicznie przeprosiła za swoje dawne komentarze dotyczące osób LGBT. Była również krytykowana za spotkanie z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem dwa lata wcześniej, ale 20 stycznia Gabbard zapewniła, że nie żałuje swojej decyzji, a spotykanie się z głowami innych państw jest dobre dla pokoju i bezpieczeństwa narodowego. 2 lutego 2019 oficjalnie rozpoczęła kampanię wyborczą w ramach prawyborów Partii Demokratycznej[1]. Wycofała się 19 marca 2020 po niezadowalających wynikach wstępnych[10]. Uzyskała 273 940 głosów, co dało jej 0,74% wszystkich głosów i 7. najlepszy wynik w prawyborach[11].
Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Amerykańskie[edytuj | edytuj kod]
- Combat Medical Badge[18]
- Medal za Dobre Zachowanie[18]
- Medal Pochwalny z Oak Leaf Cluster[18]
- Medal Sił Lądowych za Osiągnięcie z Oak Leaf Cluster[18]
- Medal za Chwalebną Służbę[18]
Zagraniczne[edytuj | edytuj kod]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Deklaruje się jako hinduistka[1].
W 2002 wyszła za mąż za Eduardo Tamayo. Rozwiedli się w 2006. W 2015[1] wyszła za operatora filmowego Abrahama Williamsa[19].
Hobbystycznie uprawia surfing[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Tulsi Gabbard Fast Facts [online], CNN [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b About Tulsi Gabbard [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 11 grudnia 2012 [dostęp 2019-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-20] (ang.).
- ↑ a b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 21, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b HI State House 42 Race – Nov 05, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 18, 2004 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b HI – District 02 Race – Nov 04, 2014 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b HI District 02 Race – Nov 08, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b HI District 02 Race – Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ Rep. Tulsi Gabbard to Personally Cover Cost of Syria Trip [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 31 stycznia 2017 [dostęp 2019-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-17] (ang.).
- ↑ Lisa Lerer, Maggie Astor, Tulsi Gabbard Drops Out of Presidential Race, „The New York Times”, 19 marca 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-09-26] (ang.).
- ↑ a b Democratic Convention 2020 [online], www.thegreenpapers.com [dostęp 2022-09-26].
- ↑ Honolulu Council 6 Race – Sep 18, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ Honolulu Council 6 – Runoff Race – Nov 02, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ HI District 2 – D Primary Race – Aug 11, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ HI – District 02 Race – Nov 06, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ HI District 02 – D Primary Race – Aug 13, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ HI District 02 – D Primary Race – Aug 11, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
- ↑ a b c d e f Tulsi Gabbard [online], United States India Political Action Committee [dostęp 2019-10-18] (ang.).
- ↑ John Haltiwanger, Tulsi Gabbard is running for president in 2020. Here's everything we know about the candidate and how she stacks up against the competition. [online], Business Insider, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-18] (ang.).