Typ 4 Chi-To – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Załoga | 5 osób |
Dane techniczne | |
Silnik | silnik wysokoprężny Mitsubishi Typ 4 o mocy 294,4 kW przy 2000 obr./min |
Pancerz | 25-75 mm |
Długość | 6340 mm |
Szerokość | 2865 mm |
Wysokość | 2865 mm |
Prześwit | 420 mm |
Masa | bojowa: 30 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość | 45 km/h |
Zasięg pojazdu | 250 |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | bez przygotowania: 120 cm |
Rowy (szer.) | 270 cm |
Kąt podjazdu | 78 |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x armata czołgowa Typ 2 kalibru 75 mm (55 nab.), 2 x czkm Typ 97 kalibru 7,7 mm |
Typ 4 Chi-To – japoński czołg średni z końcowego okresu II wojny światowej.
Podstawowym czołgiem średnim armii japońskiej podczas II wojny światowej był Typ 97 Shinhoto Chi-Ha. Z czasem okazało się, że zarówno opancerzenie, jak i uzbrojenie tego czołgu jest za słabe aby podjąć walkę z podstawowym czołgiem amerykańskim, M4 Sherman. Początkowo planowano modernizację czołgu Typ 97, ale armata w którą uzbrojono czołg Typ 3 Chi-Nu miała niskie właściwości balistyczne. Dlatego po rozpoczęciu produkcji tego czołgu zainicjowano prace nad nowym, projektowanym od podstaw czołgiem. Dzięki większemu kadłubowi i wieży miał on być uzbrojony w długolufową armatę kalibru 75 mm.
Zbudowano tylko pięć czołgów Typ 4 Chi-To.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi japońskie 1938-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1998. ISBN 83-7219-006-2.