USS John C. Stennis (CVN-74) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS John C. Stennis (CVN-74)
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

13 marca 1991

Wodowanie

11 listopada 1993

 US Navy
Wejście do służby

9 grudnia 1995

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

101,000 do 104,000 ton pełna

Długość

całkowita: 333 metry na linii wodnej: 317 m

Szerokość

całkowita: 76.8 m na linii wodnej: 40.8 m

Zanurzenie

11,3–12,5 m

Napęd
2 reaktory Westinghouse A4W
4 turbiny parowe
4 śruby
260,000 shp (194 MW)
Prędkość

30+ węzłów (56+ km/h)

Zasięg

praktycznie nieograniczony

Uzbrojenie
2 × Mk 57 Mod3 Sea Sparrow
2 × RIM-116 Rolling Airframe Missile
3 × Phalanx CIWS
Wyposażenie lotnicze
90 samolotów lub helikopterów
Załoga

6500 oficerów i marynarzy (wraz z załogą lotniczą)

USS John C. Stennis (CVN-74)amerykański lotniskowiec z napędem atomowym, siódmy okręt typu Nimitz. Nazwany na cześć senatora Johna Stennisa.

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

28 września 2007 lotniskowiec rozpoczął półroczny remont w stoczni Puget Sound Naval Shipyard, po powrocie z rejsu trwającego ponad 7 miesięcy. Remont zakończył się 28 marca 2008, gdy okręt pomyślnie przeszedł pięciodniowe próby na morzu. Obecnie okręt szkoli swoją załogę. Kolejny wielomiesięczny rejs okrętu (deployment) planowany jest na 2009[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]