USS McFaul (DDG-74) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS McFaul (DDG-74)
	; USS McFaul (DDG-74)
	Historia
Położenie stępki	26 stycznia 1996
Wodowanie	18 stycznia 1997
	US Navy
Wejście do służby	25 kwietnia 1998
Los okrętu	w służbie (stan na 2008 rok)
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa 6 794,38 tony; pełna 8 885,66 tony
Długość	153,9 m
Szerokość	20,1 m
Zanurzenie	9,4 m
	Napęd
	4 turbiny gazowe General Electric LM2500-30, dwie śruby, 100 000 SHP (75 MW)
Prędkość	ponad 30 węzłów
Zasięg	4400 mil morskich przy prędkości 20 węzłów
	Uzbrojenie
	1 × 29 komór, 1 × 61 komór Mk 41 pionowa wyrzutnia z 90 pociskami × RIM-66 SM-2, BGM-109 Tomahawk lub RUM-139 VL-Asroc; 1 × Mark 45 działo kal. 127/54 mm; 2 × 25 mm; 4 × 12.7 mm; 2 × 20mm Phalanx CIWS; 2 × Mk 32 potrójne wyrzutnie torped
	Wyposażenie lotnicze
	lądowisko dla 1 SH-60 Sea Hawk (bez hangaru)
Załoga	23 oficerów; 24 podoficerów; 291 marynarzy
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS McFaul (DDG-74) – amerykański niszczyciel rakietowy typu Arleigh Burke (podtyp Flight II). Nazwa okrętu pochodzi od nazwiska komandosa SEAL, Donalda L. McFaula, który poległ w Panamie w 1989.

W sierpniu 2008 niszczyciel był pierwszym amerykańskim okrętem wojennym który pojawił się u wybrzeży Gruzji w trakcie wojny w Osetii Południowej. 24 sierpnia okręt dostarczył pomoc humanitarną do gruzińskiego portu Batumi.

Flight I	„Arleigh Burke” „Barry” „John Paul Jones” „Curtis Wilbur” „Stout” „John S. McCain” „Mitscher” „Laboon” „Russell” „Paul Hamilton” „Ramage” „Fitzgerald” „Stethem” „Carney” „Benfold” „Gonzalez” „Cole” „The Sullivans” „Milius” „Hopper” „Ross”
Flight II	„Mahan” „Decatur” „McFaul” „Donald Cook” „Higgins” „O’Kane” „Porter”
Flight IIA (127mm/54)	„Oscar Austin” „Roosevelt”
Flight IIA (127mm/62)	„Winston S. Churchill” „Lassen” „Howard” „Bulkeley” „McCampbell” „Shoup” „Mason” „Preble” „Mustin” „Chafee” „Pinckney” „Momsen” „Chung-Hoon” „Nitze” „James E. Williams” „Bainbridge” „Halsey” „Forrest Sherman” „Farragut” „Kidd” „Gridley” „Sampson” „Truxtun” „Sterett” „Dewey” „Stockdale” „Gravely” „Wayne E. Meyer” „Jason Dunham” „William P. Lawrence „Spruance” „Michael Murphy” „John Finn” „Ralph Johnson” „Rafael Peralta” „Thomas Hudner” „Paul Ignatius” „Daniel Inouye” „Delbert D. Black” „Carl M. Levin” „Frank E. Petersen Jr.” „Basilone” „Lenah H. Sutcliffe Higbee” „Harvey C. Barnum Jr.” „Patrick Gallagher”
Flight III	„Jack H. Lucas” „Louis H. Wilson Jr.” „Ted Stevens” „Jeremiah Denton” „William Charette” „George M. Neal” „Quentin Walsh” „Sam Nunn” „John E. Kilmer” „Thad Cochran”