USS Oscar Austin (DDG-79) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Oscar Austin (DDG-79)
	; Motto: „Honor and Sacrifice” – Honor i Poświęcenie
Klasa	Niszczyciel typu Arleigh Burke
	Historia
Stocznia	Bath Iron Works
Początek budowy	20 lipca 1994
Położenie stępki	9 października 1997
Wodowanie	7 listopada 1998
	US Navy
Wejście do służby	19 sierpnia 2000
Los okrętu	W aktywnej służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 9200 t; pełna: 9300 t
Długość	155,3 m
Szerokość	20 m
Zanurzenie	9,40 m
Materiał kadłuba	Stal
	Napęd
	4 turbiny gazowe General Electric LM2500 o mocy 100 000 KM
Prędkość	30 węzły
Zasięg	4400 mil morskich przy 20 węzłach (8100 km przy 37 km/h)
	Sensory
	AN/SPY-1D 3D Radar, AN/SPS-67(V)2 Radar Powierzchniowy, AN/SPS-67(V)2 Radar Powierzchniowy, AN/SPS-73(V)12 Radar Powierzchniowy, AN/SQS-53C Sonar, AN/SQR-19 Taktyczny holowany Sonar, AN/SQQ-28 LAMPS III System Pokładowy
	Uzbrojenie
	1x32 wyrzutnie, 1x64 wyrzutnie MK 41 systemu VLS wyposażonych w 90 x RIM-67 SM-2, BGM-109 Tomahawk lub rakietotorpedy VL-Asroc; 1x armata 127 mm; 2x zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS 20 mm; 2x działko 25 mm; dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 46
Wyrzutnie torpedowe	2 × Mk 32 potrójne wyrzutnie torped
	Wyposażenie
	AN/SLQ-32(V)2 system wojny elektronicznej AN/SLQ-25 Nixie system przeciw torpedowy MK 36 MOD 12 system wyrzutni wabików AN/SLQ-39 CHAFF system boji
	Wyposażenie lotnicze
	Dwa śmigłowce SH-60 Sea Hawk
Załoga	380
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Oscar Austin (DDG-79) – niszczyciel typu Arleigh Burke w służbie United States Navy. Okręt jest obecnie częścią Grupy uderzeniowej Numer 10 lotniskowca USS Harry S. Truman (CVN-75). Oscar Austin jest nazwany na cześć kaprala Oscara P. Austina, z Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, który otrzymał Medal Honoru za oddanie życia w obronie rannego kolegi na polu walki w Wietnamie. Jego matka Mildred Austin brała udział w uroczystości wejścia do służby okrętu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze zadanie bojowe okręt otrzymał pod koniec 2002 roku co zaowocowało jego udziałem w Operacji „Iraqi Freedom”. Następnie we wrześniu 2005 okręt ponownie wziął udział w tej operacji z której powrócił w marcu 2006.

W roku 2007 Oscar Austin był w składzie 26 Eskadry Niszczycieli.

W roku 2008 okręt był pierwszym okrętem wojennym wyposażonym w bezzałogowego Drona Scan Eagle zbudowanego i sterowanego przez firmę Insitu Inc.

W czerwcu 2014 okręt wziął udział w 70. rocznicy lądowania aliantów w Normandii na plaży Utah.

W lipcu 2014 okręt brał udział w ćwiczeniach BALTOPS na Bałtyku i odwiedził kilka portów Bałtyckich min. Gdynię, Tallinn, Kilonię, Kłajpedę, Rygę po czym w czasie powrotu do bazy przeprowadził ćwiczenia człowiek za burtą^[1].

W Fikcji i Literaturze[edytuj | edytuj kod]

USS Oscar Austin występuje w filmie z 2011 r. pod tytułem „Thunder in the Morning Calm” który powstał na podstawie noweli o tym samym tytule^[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Konstrukcja okrętu uwzględnia doświadczenia zdobyte przez Royal Navy podczas wojny o Falklandy w 1982. Okręt zaprojektowano z wykorzystaniem morskiego odpowiednika technologii „stealth” które to rozwiązania zwiększają szanse skutecznej obrony przed atakiem przeciwokrętowych pocisków rakietowych. Kadłub wykonano całkowicie ze stali z uwagi na doświadczenia konfliktu falklandzkiego, kiedy to aluminiowa konstrukcja brytyjskich jednostek okazała się nie być odporna na wysokie temperatury podczas pożarów.

USS Oscar Austin jest pierwszym okrętem serii Flight IIA w typie niszczycieli Arleigh Burke. W porównaniu do wcześniejszych okrętów jest o 1.4 m dłuższy, ma o 900 ton większą wyporność i 6 wyrzutni pionowych VLS więcej. Ma również dwa hangary na helikoptery SH-60 Seahawk. Aby zapobiec zakłóceniom radaru przez nadbudówkę rufową tylna część paneli systemu SPY-1D jest umiejscowiona o jeden pokład wyżej.

Oscar Austin jest jednym z dwóch niszczycieli pod typu Flight IIA który używa starszego 5 calowego morskiego działa, innym jest USS Roosevelt (DDG-80). Nie może ono używać niektórych zaawansowanych amunicji które wymagają dłuższego 5 calowego działa które jest zamontowane na USS Winston S. Churchill (DDG-81) i późniejszych okrętach typu Arleigh Burke.

Aby zredukować koszty została zdjęta wyrzutnia rakiet Harpoon^[3].

Godło okrętu[edytuj | edytuj kod]

Ciemnoniebieski i złoty kolor są tradycyjnymi kolorami Marynarki. Czerwony jest symbolem męstwa i poświęcenia a biały oznacza integralność i czystość celu. Odwrócona gwiazda jest symbolem Medalu Honoru pośmiertnie nadanemu kapralowi Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych Oscarowi P. Austinowi za jego nadzwyczajne poświęcenie się i heroizm kiedy rzucił się pomiędzy granat a rannego żołnierza Korpusu Piechoty Morskiej w wyniku czego otrzymał śmiertelną ranę.

Kolor biały kuli i niebieski gwiazdy są kolorami Baretki odznaczenia Medalu Honoru. Biała kula i kotwica odnoszą się do pieczęci Korpusu Piechoty Morskiej i reprezentują globalną misję Marynarki. Płomienie nawiązują do terenu pod ogniem nieprzyjaciela na którym kapral Austin oddał swoje życie aby pomóc swoim rannym towarzyszom.

Każdy ząb na trójzębie przedstawia osobne wojenne środowisko: powietrze, nawodne i podwodne. Oba są skrzyżowane aby przedstawić wiele zdolności bojowych okrętu. Łodygi Ryżu przypominają Wietnam gdzie kapral Austin służył, orzeł jest narodowym symbolem USA i symbolizuje wolność i zasady dla których oddał swoje życie.

Skrzyżowane miecze Marynarki i Korpusu Piechoty Morskiej reprezentują współpracę i siłę. Miecz Korpusu Piechoty Morskiej upamiętnia służbę kaprala Austina w tej jednostce jako żołnierza którego odwaga i galanteria w obliczu pewnej śmierci stała się przykładem najwyższych standardów w Korpusie Piechoty Morskiej i Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ USS Oscar Austin na Facebooku.
↑ Books reference to USS Oscar Austin in novel.
↑ DDG-51 Arleigh Burke – Flight IIA [online], globalsecurity.org [dostęp 2017-11-20] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona oficjalna. oscar-austin.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-11)].

[1] USS Oscar Austin na Facebooku.

[2] Books reference to USS Oscar Austin in novel.

[3] DDG-51 Arleigh Burke – Flight IIA [online], globalsecurity.org [dostęp 2017-11-20] (ang.).

[1]

[2]

[3]

Flight I	„Arleigh Burke” „Barry” „John Paul Jones” „Curtis Wilbur” „Stout” „John S. McCain” „Mitscher” „Laboon” „Russell” „Paul Hamilton” „Ramage” „Fitzgerald” „Stethem” „Carney” „Benfold” „Gonzalez” „Cole” „The Sullivans” „Milius” „Hopper” „Ross”
Flight II	„Mahan” „Decatur” „McFaul” „Donald Cook” „Higgins” „O’Kane” „Porter”
Flight IIA (127mm/54)	„Oscar Austin” „Roosevelt”
Flight IIA (127mm/62)	„Winston S. Churchill” „Lassen” „Howard” „Bulkeley” „McCampbell” „Shoup” „Mason” „Preble” „Mustin” „Chafee” „Pinckney” „Momsen” „Chung-Hoon” „Nitze” „James E. Williams” „Bainbridge” „Halsey” „Forrest Sherman” „Farragut” „Kidd” „Gridley” „Sampson” „Truxtun” „Sterett” „Dewey” „Stockdale” „Gravely” „Wayne E. Meyer” „Jason Dunham” „William P. Lawrence „Spruance” „Michael Murphy” „John Finn” „Ralph Johnson” „Rafael Peralta” „Thomas Hudner” „Paul Ignatius” „Daniel Inouye” „Delbert D. Black” „Carl M. Levin” „Frank E. Petersen Jr.” „Basilone” „Lenah H. Sutcliffe Higbee” „Harvey C. Barnum Jr.” „Patrick Gallagher”
Flight III	„Jack H. Lucas” „Louis H. Wilson Jr.” „Ted Stevens” „Jeremiah Denton” „William Charette” „George M. Neal” „Quentin Walsh” „Sam Nunn” „John E. Kilmer” „Thad Cochran”

Krążowniki typu Ticonderoga	„Lake Erie” „Port Royal” „Shiloh”
Niszczyciele typu Arleigh Burke	„Arleigh Burke” „Stethem” „Paul Hamilton” „Hopper” „John S. McCain” „Fitzgerald” „Russell” „Milius” „John Paul Jones” „Benfold” „O’Kane” „Higgins”
Niszczyciele typu Kongō	„Kongō” „Kirishima” „Myōkō” „Chōkai”

Lotniskowce CVN	„Enterprise” „Dwight D. Eisenhower” „Theodore Roosevelt” „George Washington” „Harry S. Truman”
Krążowniki CG	„Leyte Gulf” „San Jacinto” „Normandy” „Monterey” „Anzio” „Cape St. George” „Vella Gulf”
Niszczyciele DDG	„Arleigh Burke” Barry „Stout” „Mitscher” „Laboon” „Ramage” „Gonzalez” „Cole” „Ross” „Mahan” „McFaul” „Donald Cook” „Porter” „Oscar Austin” „Winston S. Churchill” „Bulkeley” „Mason” „Nitze” „James E. Williams” „Bainbridge” „Forrest Sherman”
Fregaty FFG	„Nicholas” „Carr” „Hawes” „Elrod” „Kauffman”
Okręty podwodne 688	„Jacksonville” „Minneapolis-Saint Paul” „Hyman G. Rickover” „Norfolk” „Oklahoma City” „Newport News” „Albany” „Scranton” „Boise” „Montpelier” „Hampton”
Okręty desantowe LHD	„Wasp” „Kearsarge” „Nassau” „Bataan” „Iwo Jima” „Austin” „Nashville” „Trenton” „Ponce” „Antonio” „Mesa Verde”
Okręty dowodzenia LCC	„Mount Whitney”
Statki portowe T-ATF	„Apache” „Arctic” „Big Horn” „Comfort” „Grapple” „Grasp” „Grumman” „Kanawha” „Laramie” „Patuxent” „Sacagawea” „Spica” „Supply” „Zeus”