USS San Antonio (LPD-17) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS San Antonio (LPD-17)
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

9 grudnia 2000

Wodowanie

19 lipca 2003

 US Navy
Wejście do służby

14 stycznia 2006

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

24.900 długich ton
(25 300 ton metrycznych)

Długość

208.5 m

Napęd
4 Colt-Pielstick, 40.000 KM, 2 śruby
Prędkość

> 22 węzły

Uzbrojenie
• 2 wyrz. Rolling Airframe Missile
• 2 działa 30mm CIWS
• 2 LCAC lub 1 LCU
• 14 US Marine Corps EFV
Wyposażenie lotnicze
cztery CH-46 Sea Knight lub dwa MV-22 Osprey
Załoga

• 360 oficerów i marynarzy
oraz 3 żołnierzy Marines
• 699 oficerów i żołnierzy piechoty morskiej

USS San Antonio (LPD-17) amerykański okręt desantowy przystosowany do stanowienia stałej bazy wojskowych pojazdów wodno-lądowych oraz statków powietrznych i piechoty morskiej. Jest pierwszą jednostką serii okrętów desantowo-transportowych, (Amphibious Transport Dock), typu San Antonio.

5 października 2013 r. okręt wziął udział w operacji specjalnej schwytania Naziha Abd al-Hamida al-Rakiai alias Abu Anas al-Liby[1][2][3]. Zaokrętowani na nim byli żołnierze podlegli USSOCOM JSOC.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. U.S. Said to Hold Qaeda Suspect on Navy Ship - The New York Times [online], www.nytimes.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  2. U.S. Raids in Libya and Somalia Strike Terror Targets - The New York Times [online], www.nytimes.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  3. Embassy bombings figure nabbed by U.S. forces in Libya - CBS News [online], www.cbsnews.com [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-08] (ang.).