Upadek zbuntowanych aniołów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Upadek zbuntowanych aniołów
De val der verdoemden...
Ilustracja
Autor

Peter Paul Rubens

Data powstania

ok. 1619

Medium

olej na desce

Wymiary

288 × 225 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Monachium

Lokalizacja

Stara Pinakoteka

Upadek zbuntowanych aniołów (niderl. De val der verdoemden tijdens het Laatste Oordeel) – obraz flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obraz namalowany ok. 1619 roku jest jednym z trzech dzieł poruszających temat sądu ostatecznego. Wraz z pozostałymi, Wielkim Sądem Ostatecznym i Małym Sądem Ostatecznym (Strącenie potępionych) znajduje się w Starej Pinakotece w Monachium. Jego ikonografia zaczerpnięta została z Ewangelii Mateusza oraz z Apokalipsy św. Jana. Dzieło poprzez swą symbolikę nawiązuje do wizji dantejskiego piekła.

Obraz przedstawia Michała Archanioła (u góry obrazu) wraz z aniołami spychającego potępionych aniołów do piekła. Z jego tarczy bije oślepiający blask rozświetlający spadające ciała w ciemna otchłań. Przedstawiając nagie ciała mężczyzn i kobiet, Rubens dał wyraz swojej pasji w ukazywaniu różnych form anatomicznych pod każdym możliwym kątem w każdej możliwej pozie. W środkowej części obrazu widać otyłe postacie ze zdeformowanymi twarzami, których ciała są rozszarpywane przez bestie. W dolnej części obrazu gromadzą się inne monstra i smoki pożerające potępione ciała. Okrutne postacie są alegorią grzechów głównych m.in. lew przedstawia gniew, wąż pychę, a pies zawiść.

Obraz został przedstawiony na okładce płyty pt. Reverence (2018), australijskiego zespołu metalowego Parkway Drive[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Warszawska: Peter Paul Rubens. Warszawa: Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiuk, 2006. ISBN 83-7423-385-0.