Vítězslav Novák – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vítězslav Novák
Ilustracja
Vítězslav Novák (1899)
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1870
Kamenice nad Lipou

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1949
Skuteč

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

Vítězslav Novák (ur. 5 grudnia 1870 w Kamenicy nad Lipou, zm. 18 lipca 1949 w Skutečy) – czeski kompozytor i pedagog. Jeden z ważniejszych kompozytorów czeskich początku XX wieku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Praskim u Josefa Jiránka, Karela Steckera i Antonína Dvořáka. Po ukończeniu studiów od roku 1909 do 1941 był profesorem kompozycji w tym konserwatorium, a w latach 1920–1922 również jego rektorem[2][3].

W swojej twórczości kompozytorskiej inspirację czerpał z folkloru Czech, Moraw i Słowacji[2]. Bliski był mu rodzimy pejzaż, ale też polskie Tatry, które często odwiedzał i uczynił tematem poematu symfonicznego W Tatrach (1902)[3]. Mimo konserwatywnego gustu muzycznego, w jego utworach typowo romantycznych widoczne są wpływy impresjonizmu francuskiego[2][1].

Vítězslav Novák komponował poematy symfoniczne, serenady, uwertury. Stworzył cztery opery, dwa balety, kantaty chóralne, utwory na fortepian i zespoły kameralne oraz pieśni.

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

Utwory sceniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Skrzat ze Zvíkova, opera komiczna, 1915
  • Karlštejn, opera, 1916
  • Latarnia, bajka muzyczna, 1923
  • Spadek po dziadku, opera liryczna, 1926
  • Žižka, muzyka sceniczna

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

  • Korsarz, poemat symfoniczny
  • W Tatrach, poemat symfoniczny
  • O wiecznej tęsknocie, poemat symfoniczny
  • Toman i nimfa leśna, poemat symfoniczny
  • Suita słowacka, poemat symfoniczny
  • Suita południowoczeska
  • De profundis, poemat symfoniczny
  • Pan, poemat symfoniczny
  • Tryptyk św. Wacława
  • Symfonia majowa
  • Burza, Kantata chóralna
  • Narzeczona zmarłego, Kantata chóralna
  • Symfonia jesienna

Utwory kameralne[edytuj | edytuj kod]

  • Sonata na skrzypce i fortepian, 1891
  • Trio fortepianowe op. 1, 1892
  • Kwartet fortepianowy op. 7, 1894/1899
  • Kwintet fortepianowy op. 12, 1896/1897
  • Kwartet smyczkowy op. 22, 1899
  • Trio fortepianowe quasi una ballata op. 27, 1902
  • Kwartet smyczkowy op. 35, 1905
  • Kwartet smyczkowy op. 66, 1938
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian op. 68, 1941
  • Osiem nokturnów na głos z orkiestrą op. 39

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vítězslav Novák. [w:] Naxos. Classical Music [on-line]. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-15)]. (ang.).
  2. a b c Chodkowski 1995 ↓, s. 617.
  3. a b Schnierer 2004 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miloš Schnierer: Novák, Vítězslav [Viktor] (Augustín Rudolf). W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. N. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Zdeněk Nouza: Vítězslav Novák. vltava.rozhlas.cz, 2013-02-03. [dostęp 2017-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-27)]. (cz.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]