Valerio Valeri – Wikipedia, wolna encyklopedia

Valerio Valeri
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Pax in virtute
Pokój w męstwie
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1883
Santa Fiora

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1963
Rzym

Miejsce pochówku ?
Prefekt Kongregacji ds. Zakonów
Okres sprawowania

1953–1963

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

21 grudnia 1907

Nominacja biskupia

18 października 1927

Sakra biskupia

28 października 1927

Kreacja kardynalska

12 stycznia 1953
Pius XII

Kościół tytularny

San Silvestro in Capite

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 października 1927

Konsekrator

Donato Raffaele Sbarretti

Współkonsekratorzy

Pietro Benedetti
Giuseppe Angelucci

Valerio Valeri (ur. 7 listopada 1883 w Santa Fiora, zm. 22 lipca 1963 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, prefekt Kongregacji ds. Zakonów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Pontyfikalne Rzymskie Ateneum "S. Apolinare". Święcenia kapłańskie otrzymał 21 grudnia 1907 w Rzymie. Pracował w Rzymie m.in. jako wykładowca na swej macierzystej uczelni, w Sekretariacie Stanu a także jako audytor w nuncjaturze we Francji. W 1921 został prywatnym szambelanem Jego Świątobliwości, a w 1923 prałatem domowym.

18 października 1927 został tytularnym arcybiskupem Efezu i delegatem apostolskim do Egiptu i Arabii. Sakrę otrzymał z rąk kardynała Donato Sbarrettiego. W latach późniejszych był nuncjuszem w Rumunii i Francji. W latach 1944-1948 pracował w sekcji ds. Nadzwyczajnych Spraw Kościoła Sekretariatu Stanu. W styczniu 1953 kreowany kardynałem z tytułem prezbitera San Silvestro in Capite. Pięć dni po otrzymaniu kapelusza kardynalskiego mianowany prefektem Kongregacji ds. Zakonów. Brał udział w konklawe 1958 i 1963 roku. Zmarł niedługo po wyborze papieża Pawła VI.

Wyświęcił na kapłanów przyszłego brytyjskiego kardynała Murphy'ego-O’Connora i polskiego abpa Wesołego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]