Vilmarie Castellvi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vilmarie Castellvi
Państwo	Stany Zjednoczone
Terytorium nieinkorporowane	Portoryko
Data urodzenia	21 marca 1981
Gra	praworęczna
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	125 (20 września 2004)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	228 (17 lipca 2006)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Portoryko
	Igrzyska panamerykańskie
	Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów

Vilmarie Castellvi (ur. 21 marca 1981) – portorykańska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała w maju 1997 roku, reprezentując swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji. Zagrała wtedy cztery mecze, z których jeden wygrała. Ponownie pojawiła się na kortach w 1999 roku, też biorąc udział w Pucharze Federacji. W maju tego samego roku wzięła po raz pierwszy udział w rozgrywkach ITF, uczestnicząc w turnieju w Baltimore. Był to bardzo udany debiut, w którym najpierw wygrała kwalifikacje, pokonując decydującym meczu Julie Ditty, a potem w turnieju głównym doszła aż do finału, gdzie jednak Amerykanka Whitney Laiho okazała się od niej lepsza. W 2001 wygrała swój pierwszy turniej ITF w Evansville, w którym w parze z Alison Ojeda tryumfowała w grze podwójnej. W lipcu 2002 roku zwyciężyła po raz pierwszy w grze singlowej, pokonując w finale turnieju w Harrisonburgu Varvarę Lepchenko. W sumie wygrała dwa turnieje w grze singlowej i cztery w grze deblowej rangi ITF.

W październiku 2003 roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Quebecu, ale w decydującym o awansie do fazy głównej meczu przegrała z Meilen Tu. W następnym roku, w styczniu, wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego Australian Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Evą Fislovą. Następnie grała kwalifikacje do French Open, w których wygrała swój pierwszy mecz w tego typu rozgrywkach, pokonując w pierwszej rundzie Michaelę Paštikovą. W drugiej przegrała z Julią Schruff. Jeszcze lepiej poszło jej w kwalifikacjach do Wimbledonu, gdzie dotarła do trzeciej rundy, pokonując po drodze Xie Yanze i Adrianę Serra Zanetti. W trzeciej rundzie, po zaciętym trzysetowym meczu, musiała uznać wyższość Amerykanki Mashony Washington. Taki sam etap osiągnęła w kwalifikacjach do US Open, tym razem przegrywając w trzeciej, decydującej o awansie do fazy głównej rundzie, z Shikhą Uberoi.

W roku 2005 kontynuowała swoje starania do występów w turniejach wielkoszlemowych, ale tak jak w poprzednim roku dochodziła co najwyżej do trzeciej rundy kwalifikacji. Pomimo tego odnotowała w tych rozgrywkach kilka wartościowych zwycięstw, pokonując takie zawodniczki jak: Sandra Klösel, Shiho Hisamatsu, Virginie Pichet, Silvija Talaja, Vanessa Henke czy Arantxa Parra Santonja.

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	04/08/2002	Harrisonburg	ITF	10 000	twarda	Varvara Lepchenko	6:2, 6:0
2.	19/10/2003	Meksyk	ITF	25 000	twarda	Kildine Chevalier	6:2, 4:6, 7:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-08-21] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-21] (ang.).

[nd-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Nie przyznano

[A]