Vincenzo Pinton – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vincenzo Pinton

Data i miejsce urodzenia	14 marca 1914 Vicenza
Data i miejsce śmierci	8 kwietnia 1980 Wenecja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Londyn 1948 szermierka (szabla ind.) srebro Londyn 1948 szermierka (szabla druż.) srebro Helsinki 1952 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata złoto Lizbona 1947 szabla druż. złoto Kair 1949 szabla druż. złoto Monte Carlo 1950 szabla druż. srebro Monte Carlo 1950 szabla ind. srebro Sztokholm 1951 szabla druż. srebro Bruksela 1953 szabla druż. brąz Kair 1949 szabla ind. Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Berlin 1936 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata srebro Budapeszt 1933 szabla druż. srebro Warszawa 1934 szabla druż. srebro Lozanna 1935 szabla druż. srebro Paryż 1937 szabla druż.

Vincenzo Pinton (ur. 14 marca 1914 w Vicenzy, zm. 8 kwietnia 1980 w Wenecji) – włoski szablista, czterokrotny wicemistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku wspólnie z Giulio Gaudinim, Gustavo Marzim, Aldo Masciottą, Aldo Montano i Athosem Tanzinim zdobył drużynowo srebrny medal^[1]. W rywalizacji indywidualnej zajął szóste miejsce, w rundzie finałowej wygrywając pięć z ośmiu pojedynków^[2]. Po II wojnie światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie Vincenzo Pinton, Gastone Darè, Carlo Turcato, Mauro Racca, Aldo Montano i Renzo Nostini wywalczyli drużynowo srebrny medal^[3]. W zawodach indywidualnych w rundzie finałowej wygrał pięć z siedmiu pojedynków i wywalczył srebrny medal, przegrywając tylko z Węgrem Aladárem Gerevichem^[4]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach wspólnie z Gastone Darè, Renzo Nostinim, Mauro Raccą, Roberto Ferrarim i Giorgio Pellinim zdobył kolejne srebro w szabli drużynowej^[5]. W zawodach indywidualnych tym razem był siódmy, w rundzie finałowej wygrywając dwa z ośmiu pojedynków^[6].

Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie w 1933 roku razem z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal w szabli drużynowej. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Lizbonie (1947), mistrzostwach świata w Kairze (1949) i mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950) oraz srebrne na mistrzostwach świata w Warszawie (1934), mistrzostwach świata w Lozannie (1935), mistrzostwach świata w Paryżu (1937), mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951) i mistrzostwach świata w Brukseli (1953). Ponadto wywalczył dwa medale w turniejach indywidualnych: srebrny na MŚ 1950 (za Francuzem Jeanem Levavasseurem) oraz brązowy na MŚ 1949 (za Gastone Darè i Giorgio Pellinim).^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Vincenzo Pinton Bio, Stats and Results. Sports-reference.com. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
• Olympedia – Vincenzo Pinton. olympedia.org. [dostęp 2023-11-05]. (ang.).