Władcy Burgundii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podział terytorium Burgundii w wiekach XI i XII – Przedjurajska (miasta Lyon, Vienne), Zajurajska (Genewa), hrabstwo-palatynat oraz księstwo. Za część Burgundii Przedjurajskiej uważana była także Prowansja.

Królowie Burgundów (koniec IV wieku – 532)[edytuj | edytuj kod]

W latach 532-534 doszło do podboju państwa Burgundów przez Merowingów.

Królowie Burgundii w Państwie Franków (534–855)[edytuj | edytuj kod]

Merowingowie[edytuj | edytuj kod]

W latach 613-751 Burgundia była w unii z Neustrią, a od 691 w ramach całego państwa Franków

Karolingowie[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Lotara I w 855 wraz z podziałem jego ziem pomiędzy trzech synów, podzielona została również Burgundia.

Królowie Górnej Burgundii (855–933)[edytuj | edytuj kod]

Karolingowie[edytuj | edytuj kod]

Welfowie[edytuj | edytuj kod]

Królowie Dolnej Burgundii (Prowansji) (855–933)[edytuj | edytuj kod]

Karolingowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Bosonidów[edytuj | edytuj kod]

  • 879–887 – Boson I
  • 887–928 – Ludwik IV Ślepy
  • 928–933 – Hugo I, regent od 905, po śmierci Ludwika nie przyjął tytułu królewskiego

W 933 Rudolf II z Górnej Burgundii przejmuję władzę w Dolnej Burgundii, jednocząc całą krainę w królestwo Arelatu.

Królowie Burgundii (Arelat) (933–1032)[edytuj | edytuj kod]

Welfowie[edytuj | edytuj kod]

Królowie Burgundii w ramach Świętego Cesarstwa (1032–XIV wiek)[edytuj | edytuj kod]

Dynastia salicka[edytuj | edytuj kod]

Władcy po 1039[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Władcy Niemiec.

Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy cesarz miał prawo do korony burgundzkiej. Ostatnim koronowanym królem Burgundii był cesarz Karol IV Luksemburski. Za symboliczny koniec Królestwa Burgundii uznaje się 1378 rok, w którym to cesarz Karol IV mianował Delfina Francji Karola Walezjusza stałym wikariuszem resztek cesarskich dóbr w Burgundii. Cesarze Rzymscy pozostali tytularnymi władcami Burgundii do końca Rzeszy w 1806 roku.

Hrabiowie Burgundii (867–1678)[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Hrabiowie Burgundii.

Książęta Burgundii (880–1477)[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Autun[edytuj | edytuj kod]

Robertynowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Autun[edytuj | edytuj kod]

Robertynowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Ivrei[edytuj | edytuj kod]

W latach 1004–1016–do Królestwa Francji.

Kapetyngowie (dynastia burgundzka)[edytuj | edytuj kod]

dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów)[edytuj | edytuj kod]

W 1477 ziemie Księstwa Burgundii przyłączone do Francji.

Tytularni książęta Burgundii (1477–1795)[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Karola Zuchwałego jego córka, mimo że utraciła ziemię księstwa Burgundii, nadal tytułowała się księżną Burgundii. Podobnie robili wszyscy jej następcy, używali tytułów księcia i hrabiego Burgundii (będącego w unii z Księstwem w latach 1384-1678).

dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów)[edytuj | edytuj kod]

Habsburgowie[edytuj | edytuj kod]

Burbonowie[edytuj | edytuj kod]

Habsburgowie[edytuj | edytuj kod]

Dynastia habsbursko-lotaryńska[edytuj | edytuj kod]

1795 – utrata na rzecz Francji.