Władimir Tiendriakow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Tiendriakow
Владимир Фёдорович Тендряков
Imię i nazwisko

Władimir Fiodorowicz Tiendriakow

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1923
Makarowskaja

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1984
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Alma Mater

Instytut Literacki imienia Gorkiego

Dziedzina sztuki

proza

Ważne dzieła
  • Pokuszenije na miraży
  • Zgon
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Władimir Tiendriakow (ros. Влади́мир Фёдорович Тендряко́в, ur. 5 grudnia 1923 we wsi Makarowskaja, w ówczesnej guberni wołogodzkiej, zm. 3 sierpnia 1984 w Moskwie) – radziecki, rosyjski pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie sędziego, później starszego prokuratora. W listopadzie 1941 powołany do wojska, w roku 1943 został ranny pod Charkowem i po pobycie w szpitalu zwolniony ze służby wojskowej. Zamieszkał w obwodzie kirowskim, gdzie został nauczycielem przysposobienia wojskowego, potem sekretarzem Komsomołu na rejon podosinowski.

W roku 1945 zamieszkał w Moskwie, w roku 1946 rozpoczął studia w Instytucie Kinematografii im. Gierasimowa, po roku przeniósł się do Instytutu Literackiego im. Gorkiego, który ukończył w roku 1951. Studiował pod opieką Konstantina Paustowskiego.

W roku 1948 został członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego.

Pierwsze opowiadania publikował w tygodniku „Ogoniok” w latach 1948–1953. Od roku 1955 tworzył jako zawodowy pisarz. W latach sześćdziesiątych coraz częściej spotykał się z ingerencjami cenzury. Niektóre utwory mogły się ukazać dopiero w latach pieriestrojki, po śmierci autora.

W latach 1967, 1971, 1976 i 1981 był wybierany do zarządu Związku Pisarzy ZSRR.

Oprócz prozy zajmował się scenariopisarstwem i reżyserią. Tiendriakow występował wielokrotnie w obronie prześladowanych dysydentów. Zmarł w wieku 60 lat wskutek udaru mózgu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Тендряков В. Ф. Избранные произведения. (Dzieła zebrane) Т. 1-2, М., 1963.
  • Тендряков В. Ф. Собрание сочинений в четырех томах. (Zbiór dzieł w czterech tomach) М., 1978-80.
  • Тендряков В. Ф. Собрание сочинений в пяти томах. (Zbiór dzieł w pięciu tamach) М., 1987-89.

Dzieła w tłumaczeniu na j. polski (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Ciasny węzeł tł. Witolda Jurkiewicz (oprac. graf. Marek Freudenreich). Warszawa : Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1962.
  • Jętka-jednodniówka; Znajda tł. Halina Klemińska. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1968.
  • Krótkie spięcie tł. Krystyna Latoniowa. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, dr. 1963.
  • Na szczęśliwej wyspie komunizmu tł. z ros. Wiera Bieńkowska, Eugenia Siemaszkiewicz, Rozalia Lasotowa Warszawa : "Krąg", 1991 ISBN 83-85199-03-9.
  • Noc po balu tł. Irena Piotrowska. Warszawa : Państ. Instytut Wydawniczy, 1976.
  • Sąd tł. Krystyna Latoniowa ; il. Andrzej Strumiłło. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1962.
  • Spotkanie z Nefretete tł. Janina Dziarnowska ; [wiersze przeł. Jerzy Litwiniuk]. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967.
  • Sześćdziesiąt świec tł. Alicja Wołodźko-Butkiewicz. Warszawa : Państ. Instytut Wydawniczy, 1984 ISBN 83-06-01026-4.
  • Trójka, siódemka, as tł. Ziemowit Fedecki. Warszawa : "Iskry", 1960.
  • Trójka, siódemka, as tł. Ziemowit Fedecki. Warszawa : "Książka i Wiedza", 1983 ISBN 83-05-11150-4.
  • Wiosenne szachrajstwa; Trzy worki pszenicy tł. Irena Piotrowska. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975
  • W pogoni za jutrem tł. Janina Dziarnowska. Warszawa : "Czytelnik", 1961.
  • Wśród lasów tł. Krystyna Latoniowa.Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956.
  • Zaćmienie tł. Zofia Gadzinianka. Warszawa : "Czytelnik", 1982 ISBN 83-07-00552-3.
  • Zgon tł. Janina Dziarnowska. Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969,1978.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]