Władysław – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysławimię męskie pochodzenia słowiańskiego złożone z dwu członów: vlad- „władać” oraz -slav „sława”[1] i oznacza „ten, który włada sławą”, tj. „sławny, znamienity”.

Pierwszym Władysławem wśród Piastów był Władysław I Herman, syn Kazimierza I Odnowiciela i Dobroniegi Marii. Istnieje teoria, iż jest to pierwotnie imię bułgarskie, zapożyczone przez Węgry do Polski[2] i za pośrednictwem polskim zaszczepione w Czechach. Na polskim gruncie powstała również inna forma tego imienia, bardziej dostosowana do specyfiki jęz. polskiego: Włodzisław. Nie jest możliwe dokładne określenie, która z tych form pojawiła się w Polsce wcześniej, jakkolwiek w obu przypadkach dotyczy to XI wieku. Ostatnim Władysławem wśród Piastów był Władysław zatorski, z linii książąt cieszyńskich i oświęcimskich, zmarły pod koniec XV wieku[2]. "Włodzisław” wyraźnie nazwany zakonnikiem reguły św. Benedykta (fratri nostro Wladislao de Polonia monacho dieti monasterii nostri[3]).

Istnieje również bardzo rzadko występująca forma Ładysław, stanowiąca zapożyczenie z języków sąsiednich, zwł. czeskiego i słowackiego.

Żeński odpowiednik: Władysława

Od imienia Władysław pochodzi nazwisko Władysławski nadane Gabrielowi Prowancjuszowi na cześć królewicza Władysława (z rodu Wazów), którego był nauczycielem.

Władysław imieniny obchodzi: 12 czerwca i 30 czerwca (przesunięte z 27 czerwca), 25 września lub 4 maja.

Odpowiedniki w innych językach:

Osoby noszące imię Władysław[edytuj | edytuj kod]

Królowie i książęta polscy[edytuj | edytuj kod]

Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego[edytuj | edytuj kod]

Inne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Studia z filologii polskiej i słowiańskiej, t. 31-32, 1993 s. 208.
  2. a b Delimata, M., Dziecko w Polsce średniowiecznej, Poznań 2004, ISBN 83-7177-361-7.
  3. Genealogia Piastów. Oswald Balzer. wyd. 1980.