French
DeutschWładysław Klimowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 porucznik saperów | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 lipca 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | styczeń 1943 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | ?–1943 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 1 Brygada Strzelców (PSZ), 5 Brygada Kadrowa Strzelców, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, Kedyw Okręgu Śląsk AK (przydział niezrealizowany) |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Władysław Tadeusz Klimowicz ps. „Tama” (ur. 3 lipca 1910 we Lwowie, zm. w styczniu 1943 w Warszawie) – porucznik saperów Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Karola, kapitana inżyniera Wojska Polskiego, i Serweryny Izabeli ze Skałkowskich[1].
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 40. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2].
We wrześniu 1939 roku pełnił obowiązki komendanta Składnicy Saperskiej Nr 2 w Lublinie. 18 września przekroczył granicę polsko-rumuńską. Został internowany w Rumunii. W styczniu 1940 roku znalazł się we Francji, gdzie służył w kompanii szkolnej w Centrum Wyszkolenia Saperów. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, walczył w 1 samodzielnej kompanii saperów 1 Brygady Strzelców, następnie w 5 Brygadzie Kadrowej Strzelców, a od 1 października 1941 roku w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.
Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 24 sierpnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 1 na 2 października 1942 roku w ramach operacji „Shirt”, którą dowodził por. naw. Mariusz Wodzicki. Po skoku otrzymał przydział do Kedywu Okręgu Śląsk AK. W styczniu 1943 roku przed wyjazdem do Krakowa (miejsca działania komendy Okręgu Śląsk AK) został aresztowany przy ul. Zimorowicza w Warszawie. Otruł się w czasie śledztwa w siedzibie Gestapo przy Alei Szucha 25 w Warszawie.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Władysław Klimowicz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Elita dywersji ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 257.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 335. ISBN 83-211-0537-8.
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1982, s. 99.
- Cichociemni elita dywersji. Władysław Klimowicz. Ryszard M. Zając & Fundacja dla Demokracji. [dostęp 2020-08-27].