Władysław Urbański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Urbański
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1815

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1879
Dąbrówka Polska

Narodowość

polska

Władysław Henryk Urbański z Urbanic[a] herbu Nieczuja (ur. ok. 1815, zm. 3 stycznia 1879 w Dąbrówce Polskiej) – polski ziemianin.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzinna kaplica grobowa w Sanoku-Dąbrówce

Władysław Henryk Urbański[1] urodził się około 1815[2]. W połowie XIX wieku był właścicielem tabularnym majątku Kostarowce[3].

Był wybierany do Rady c. k. powiatu sanockiego jako reprezentant grupy większych posiadłości: w 1867[4] (pełnił funkcję zastępcy członka wydziału)[5][6], w 1870 (ponownie został zastępcą członka wydziału)[7][8].

Zmarł 3 stycznia 1879 w Dąbrówce Polskiej[2][b]. Został pochowany w rodzinnej kaplicy grobowej w Sanoku-Dąbrówce 5 stycznia 1879 w pogrzebie pod przewodnictwem proboszcza z Sanoka, ks. Franciszka Salezego Czaszyńskiego (obecne położenie w sanockiej dzielnicy, Dąbrówce)[2][9]. Był żonaty z Walentyną z domu Tchorznicką (córka Jana Tchorznickiego)[1][2]. Oboje mieli córki: Aleksandrę Albinę (ur. 1847[1]), Teodorę Wandę (1848-1857[10][11]), Mariannę Walentynę (ur. 1849[12]).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji administracyjnej Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Ladislaus Urbański”.
  2. ↑ Na tabliczce epitafijnej w kaplicy grobowej wskazano datę śmierci 2 stycznia 1879.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 184 (poz. 64).
  2. ↑ a b c d Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 4 (poz. 1).
  3. ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 96.
  4. ↑ Nowiny z kraju i z zagranicy. Sanok. „Dziennik Lwowski–Dodatek”. Nr 166, s. 2, 21 października 1867. 
  5. ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 399-400.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1869, s. 274-275.
  7. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 353.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 280.
  9. ↑ Władysław Urbański z Urbanic h. Nieczuja. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-10].
  10. ↑ Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 18 (poz. 4).
  11. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 196.
  12. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 237 (poz. 64).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Urbański&oldid=71790631”