Władysław Weber – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Weber (ur. 25 maja 1882 w Opalenicy, zm. 26 grudnia 1961 w Rybniku) – burmistrz Miasta Rybnika w latach 1921–1939 i 1945–1950, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W roku 1907 przeprowadził się do Rybnika, gdzie rozpoczął pracę w urzędzie miejskim jako referent. Brał udział w I i II powstaniu śląskim. Podczas trzeciego powstania został mianowany na tymczasowego burmistrza miasta. Burmistrzem Rybnika został w 1922 roku, kiedy to ówczesna rada miejska powołała go na 12-letnią kadencję. W 1934 roku ponownie wybrano go na kolejnych 12 lat, ale jego pracę w mieście przerwał wybuch II wojny światowej.

Jako burmistrz stworzył polskie szkolnictwo oraz przyczynił się do sprowadzenia do Rybnika dla prowadzenia szkół zakonów Werbistów i Urszulanek. Za jego rządów wybudowano w Rybniku funkcjonujący do dziś gmach urzędu miasta, budynek Komunalnej Kasy Oszczędności (róg ulic 3 Maja i Chrobrego, dzisiaj siedziba banku Pekao), siedzibę PCK (ul. Chrobrego), straż pożarną i kilka szkół (m.in. dzisiejsze II LO przy ul. Mikołowskiej i Mechanik przy ul. Kościuszki)[2].

W czasach rządów burmistrza Webera wybudowano też wiele dróg, odnowiono płytę rynku i zmieniono oświetlenie uliczne z gazowego na elektryczne. Oczkiem w głowie burmistrza Webera był estetyczny wygląd miasta – zakładał liczne, istniejące do dziś skwery i zieleńce. W czasach jego kadencji Rybnik został laureatem ogólnopolskiego konkursu na ukwiecone miasto i otrzymał miano „miasta kwiatów i ogrodów”[3].

Po rozpoczęciu II wojny światowej Weber opuścił miasto, uczestniczył m.in. w powstaniu warszawskim. Po wojnie wrócił na stanowisko burmistrza Rybnika, jednak 1 lipca 1950[4], w wieku 68 lat, został zmuszony przez władze komunistyczne do przejścia na emeryturę. Zmarł w 1961 r. w Rybniku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1907 żonaty z Eufrozyną Weber, działaczką społeczno-narodowościową, organizatorką Polskiego Czerwonego Krzyża w Rybniku. Ojciec czterech córek: Wandy, Magdaleny, Felicji i Marii[5].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W czasach swojej działalności politycznej otrzymał następujące odznaczenia:

Po swojej śmierci został dodatkowo upamiętniony w Rybniku[2]:

  • od 1996 roku jego imię nosi reprezentacyjna sala magistratu, w której odbywają się sesje rady miasta i najważniejsze miejskie uroczystości,
  • w 2019 r. na ul. Zamkowej, tuż za przejściem dla pieszych przed urzędem miasta pojawił się naturalnej wielkości pomnik przedstawiający postać burmistrza Władysława Webera[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Dziuba, „demokracja burżuazyjna się skończyła”. Scena polityczna powiatu rybnickiego w latach 1945–1989, [w:] Studia z dziejów ziemi rybnicko-wodzisławskiej w latach 1945–1989, „Zeszyty Rybnickie” nr 12, Muzeum w Rybniku oraz Oddział Instytutu Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach, Rybnik 2011, s. 69.
  2. a b Gazeta Rybnicka, 2019, nr 12 (581) – Śląska Biblioteka Cyfrowa [online], www.sbc.org.pl [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  3. Śmiałe wizje Webera.
  4. Władysław Weber – biogram na stronie Gimnazjum nr 5 im. Władysława Webera w Rybniku. gimnazjum5rybnik.edupage.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)]. [dostęp 2017-06-24].
  5. Eufrozyna Weber (1882-1935) – HER STORY [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  6. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy samorządowej”.
  7. Pomnik Władysława Webera · 44-200 Rybnik, Polska [online], Pomnik Władysława Webera · 44-200 Rybnik, Polska [dostęp 2023-09-18].