French
DeutschJaskier Baudota – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek | jaskier Baudota | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Ranunculus baudotii Godr. Mém. Soc. Roy. Sci. Nancy 1839: 21 (1840)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
Jaskier Baudota, włosienicznik Baudota[3] (Ranunculus baudotii) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Występuje w Europie bez wschodniej części kontynentu i jego północnych krańców, poza tym w Azji Mniejszej i w północnej Afryce[4][6]. W Polsce jest rzadki; rośnie na wybrzeżu oraz na kilku stanowiskach na południu kraju[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
- Liście
- Sztywne, dwukrotnie trójsieczne. Przylistki zrosłe z krótkim ogonkiem.
- Kwiaty
- Płatki korony dwa razy dłuższe od działek kielicha. Pręciki krótsze od słupków. Dno kwiatowe jajowate, pokryte szczecinkami krótszymi od jego średnicy[8].
- Owoc
- Rozdęty, z bardzo krótkim dzióbkiem.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina, hydrofit, halofit. Rośnie w wodach słonych. Kwitnie od maja do sierpnia. Podgatunek charakterystyczny klasy Ruppietea maritimae[9].
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii zagrożenia E (wymierający – krytycznie zagrożony)[10]. W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię CR (krytycznie zagrożony)[11]. W Polskiej czerwonej księdze roślin posiada kategorię CR (krytycznie zagrożony)[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-12-11] (ang.).
- ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 145, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ a b Ranunculus saniculifolius Viv.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-02].
- ↑ Ranunculus baudotii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Mapa rozmieszczenia podgatunku na Den virtuella floran [dostęp 2014-01-26].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B., Rośliny polskie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.), Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, Kraków 2006, ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone.. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
