W biały dzień (film 1980) – Wikipedia, wolna encyklopedia

W biały dzień – polski film historyczny z 1980 roku na podstawie powieści Zwierzęta zostały opłacone Władysława Terleckiego. Historia została zainspirowana sprawą Stanisława Brzozowskiego.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Warszawa, rok 1905. 20-letni „Biały” jest członkiem organizacji podziemnej, gdzie wykonuje wyroki śmierci. Kiedy zabija oficera carskiej policji, zostaje aresztowany. Nagle zostaje wypuszczony. Podejrzewa, że to prowokacja mająca na celu doprowadzić policję do organizacji. Nawiązuje kontakt z Ewą, żoną jednego z szefów organizacji, która bagatelizuje jego podejrzenia. „Biały” ma wykonać kolejny wyrok. Tym razem jego celem jest „Korab”, pisarz i filozof, podejrzany o współpracę z tajną policją. Wyrok ma być wykonany po procesie przed trybunałem obywatelskim w Krakowie. Ale ma wątpliwości co do winy.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Michał Bajor − Paweł Świętorzecki „Biały”
• Krystyna Janda − Ewa, kochanka „Białego”
• Gustaw Holoubek − sędzia śledczy
• Krzysztof Kolberger − Radziejowicz
• Władysław Kowalski − sekretarz sądu
• Jan Nowicki − adwokat, mąż Ewy
• Jerzy Radziwiłowicz − „Korab”
• Jerzy Trela − malarz, przyjaciel „Koraba”
• Zbigniew Zapasiewicz − „Siwy”
• Andrzej Żarnecki − Wroński
• Ryszard Radwański − student zabity na stacji
• Andrzej Brzeski − ksiądz w drukarni
• Andrzej Szalawski − przewodniczący składu sędziowskiego podczas procesu „Koraba”
• Juliusz Machulski − kinooperator
• Karol Podgórski

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• W biały dzień w bazie IMDb (ang.)
• W biały dzień w bazie Filmweb
• W biały dzień w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu W biały dzień w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”