Wacław – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław (czes. Václav, niem. Wenzel) – ten, który zdobędzie więcej sławy, por. Bolesław; imię męskie pochodzenia słowiańskiego. Obecna forma w języku polskim jest czechizmem – po staropolsku brzmiałoby ono Więcesław.

Forma czeska wtórnie rozpowszechniła się w Polsce w wyniku kontaktów z czeską dynastią Przemyślidów, z przerwami panującą także w Polsce, która szczególnie kultywowała to imię. Jej ważnym przedstawicielem był święty Wacław, książę czeski zamordowany przez swego brata u wrót kościoła, święty i męczennik.

Niektórzy badacze z imieniem Wacław łączą staropolskie imię Wieńczysław.

Wacław obchodzi imieniny 28 września i 13 października.

Żeński odpowiednik: Wacława

Znane osoby noszące imię Wacław: Przemyślidzi

Luksemburgowie

Piastowie śląscy

Inni

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]