Wanda Brońska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wanda Brońska-Pampuch (ur. 11 września 1911^[1], zm. 9 lutego 1972) – dziennikarka, tłumaczka i pisarka, córka Mieczysława Brońskiego, działacza Komunistycznej Partii Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wraz z rodzicami towarzyszyła Leninowi w jego podróży pociągiem ze Szwajcarii do Rosji przed wybuchem Rewolucji Październikowej. Później jej rodzice zostali podczas tzw. „wielkiej czystki” rozstrzelani w Moskwie, ona sama trafiła do Gułagu, do kopalni złota w Magadanie. Po II wojnie światowej powróciła do Polski i została tu dziennikarką. Skierowano ją do pracy w Niemieckiej Republice Demokratycznej, stamtąd jednak w 1949 przeszła do Berlina Zachodniego. Potem podjęła pracę w rozgłośni polskiej Radia Wolna Europa, opisując z anteny radiowej m.in. prawdę o systemie sowieckich łagrów.

W 1953 z zadaniem zwrócenia się do wschodnioniemieckich służb Stasi o „uciszenie” (wyeliminowanie) Wandy Brońskiej skierowany został do NRD Józef Światło, który podczas tej misji zdecydował się na ucieczkę na Zachód.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Władysław Krajewski "Dlaczego, tyle wiedząc, byłem tak długo komunistą?" ResPublica Nowa 9/2001
• Cord Meyer(inne języki) "Facing reality: from world federalism to the CIA", New York : Harper & Row, 1980 s. 120
• "Die Zeit", 11.2.1972
• Wanda Brońska-Pampuch "Ohne Mass und Ende" (autobiografia)
• Wanda Brońska-Pampuch "Blick über Grenzen - Europa im Osten", 1967

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• WandaW. Brońska-Pampuch WandaW., Dlaczego przestałam być komunistką [online], Radio Wolna Europa .