Wasilij Biełow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wasilij Biełow
Васи́лий Ива́нович Бело́в
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 października 1932
Timonicha

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 2012
Wołogda

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

„Ludzka rzecz”

Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Wasilij Iwanowicz Biełow (ros. Васи́лий Ива́нович Бело́в, ur. 23 października 1932 we wsi Timonicha w obwodzie wołogodzkim), zm. 4 grudnia 2012 w Wołogdzie) – radziecki i rosyjski pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracował jako stolarz, kierowca i elektromonter, po odbyciu służby wojskowej pracował w fabryce w Mołotowie (obecnie Perm), od 1956 pracował w rejonowej gazecie „Kommunar”. Od 1958 sekretarz rejonowego komitetu Komsomołu, w latach 1959-1964 studiował w Instytucie Literackim im. Gorkiego, 1963 przyjęty do Związku Pisarzy ZSRR. Wydał ponad 130 książek, w tym 48 za granicą.

Był przedstawicielem nurtu tzw. prozy wiejskiej i autorem opowieści psychologiczno-obyczajowych „Ludzka rzecz” (1966, wyd. pol. 1971), „Wychowanie metodą doktora Spocka” (1974, wyd. pol. 1984) i powieści „Przeddzień: kronika lat dwudziestych” (t. 1-3 1972-1987, wyd. pol. 1980) oraz dramatów i publicystyki.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]