French
DeutschWilliam Heerlein Lindley – Wikipedia, wolna encyklopedia
 William H. Lindley | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
William Heerlein Lindley (ur. 30 stycznia 1853 w Hamburgu, zm. 30 grudnia 1917 w Londynie) – angielski inżynier, który na przełomie XIX i XX w. wraz ze swym ojcem Williamem oraz samodzielnie tworzył systemy wodno-kanalizacyjne w wielkich miastach Europy[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1881−1915[2] nadzorował prace przy budowie sieci kanalizacyjnej w Warszawie[3]. Był także projektantem mniejszych obiektów, takich jak Staw w parku Ujazdowskim[4].
Opracował projekty systemów wodno-kanalizacyjnych dla Łodzi (budowany od 1924)[5] i Radomia (wybudowany w latach 1925−1927). Zaprojektował także podziemny system oczyszczania ścieków w Pradze[3].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- W październiku 1933 imieniem Williama Heerleina Lindleya nazwano ulicę na warszawskiej Ochocie[6].
- Obelisk z płaskorzeźbą Lindleya na terenie Stacji Pomp Rzecznych przy ul. Czerniakowskiej 124 odsłonięty w 1936[7].
- Ławeczka Williama Heerleina Lindleya w Warszawie, odsłonięta w 2011[8].
- W latach 1930–2015 istniała w Łodzi ulica „Williama Lindleya” (który był inną osobą), jako twórcy łódzkiej sieci wodno-kanalizacyjnej, która jednak do I wojny światowej nie została zrealizowana. W rzeczywistości jej projekt był dziełem Williama Heerleina Lindleya (rozpoczęcie budowy w 1924). W lipcu 2015 skorygowano tę nieścisłość, dodając do nazwy ulicy „Williama Lindleya” literę „H” – ulica „Williama H. Lindleya”[9].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Zbiorniki wody na Stokach w Łodzi (1935–1937) -
Jedna z hal filtrów powolnych, Zespół Stacji Filtrów w Warszawie (1886–1933) -
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 341.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 425. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b Ryszard Żelichowski: Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu. Warszawa: Rytm, 2002. ISBN 978-83-88794-91-9.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 619. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ ZWiK w Łodzi: Łódzkie wodociągi: Historia. jubileusz.zwik.lodz.pl. [dostęp 2011-02-04].
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 340. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 158. ISBN 83-7005-211-8.
- ↑ Marta Chodorska, Tomasz Chodorski: Warszawa 2011. Najciekawsze realizacje roku. Warszawa 2012: Wydawnictwo Horn, 2012, s. 31. ISBN 978-83-932396-2-7.
- ↑ Agnieszka Magnuszewska, Syn w końcu zastąpił ojca na ulicy Lindleya; [w:] „Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”), 3 VII 2015, nr 341, s. 7.