William McCool – Wikipedia, wolna encyklopedia

William McCool
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1961
San Diego

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2003
zginął nad Teksasem
w katastrofie promu Columbia

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca

Łączny czas misji kosmicznych

15 dni 22 godziny 20 minut
i 22 sekundy

Misje

STS-107

Stopień wojskowy

komandor porucznik United States Navy

Odznaczenia
Naval Aviator Badge
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Marynarki Wojennej - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal za Osiągnięcie Marynarki Wojennej - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Congressional Space Medal of Honor (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę Medal Służby Obrony Narodowej Medal Za Lot Kosmiczny
William McCool w kokpicie promu Columbia

William Cameron McCool (ur. 23 września 1961 w San Diego, zginął 1 lutego 2003 podczas powrotu na Ziemię wahadłowca Columbia) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, komandor porucznik United States Navy.

Wykształcenie i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

  • 1979 – ukończył Coronado High School w Lubbock w Teksasie.
  • 1983 – uzyskał licencjat w dziedzinie nauk stosowanych w Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
  • 1985 – uzyskał tytuł magistra informatyki na University of Maryland, College Park.
  • 1986 – w sierpniu zakończył szkolenie lotnicze i został skierowany do 129. taktycznej eskadry walki elektronicznej (Tactical Electronic Warfare Squadron 129), stacjonującej w bazie lotniczej Marynarki Wojennej Whidbey Island w stanie Waszyngton, w której ćwiczył pilotaż samolotu ЕА-6В Prowler. Pierwsze loty bojowe wykonał po przeniesieniu do 133. eskadry walki elektronicznej (Electronic Attack Squadron 133), w składzie której odbył na lotniskowcu USS „Coral Sea” dwa rejsy patrolowe w akwenie Morza Śródziemnego.
  • 1992 – uzyskał magisterium w dziedzinie inżynierii lotniczej w US Naval Postgraduate School. Następnie został skierowany do wydziału awioniki w Dyrekcji ds. Testów Samolotów Szturmowych (Strike Aircraft Test Directorate) w bazie Patuxent River w stanie Maryland, gdzie jako pilot doświadczalny latał samolotami A-4 Skyhawk i ЕА-6В. Później powrócił do bazy Whidbey Island, otrzymując przydział do 132. eskadry walki elektronicznej (Electronic Attack Squadron VAQ-132). Służył w niej – m.in. na pokładzie lotniskowca USS „Enterprise” – do czasu przejścia do NASA.

Jako pilot wylatał ponad 2800 godzin za sterami 24. typów samolotów. Wykonał ponad 400 startów i lądowań na lotniskowcach.

Praca w NASA i kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

  • 1 maja 1996 – został przyjęty do szesnastej grupy astronautów NASA jako kandydat na pilota promu kosmicznego.
  • 1997 – po zakończeniu rocznego przeszkolenia uzyskał kwalifikacje pilota wahadłowca. Następnie skierowany został do Computer Support Branch w Biurze Astronautów NASA. Uczestniczył w pracach nad unowocześnieniem kabiny załogowej promu.
  • 1 grudnia 2000 – NASA oficjalnie ogłosiła, że McCool będzie pełnił funkcję pilota w załodze STS-107[1].
  • 2003 – 16 stycznia na pokładzie wahadłowca Columbia wystartował do swojej pierwszej misji kosmicznej. Dowódcą wyprawy był Rick Husband. Ponadto w załodze promu znaleźli się specjaliści misji: Laurel Clark, David Brown, Michael P. Anderson, Kalpana Chawla i astronauta izraelski Ilan Ramon. W czasie prawie szesnastodniowego lotu załoga wykonała 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć poniosła cała załoga. McCool został pochowany na cmentarzu Akademii Marynarki Wojennej w Annapolis.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Dane lotu[edytuj | edytuj kod]

Lot kosmiczny, w którym uczestniczył William C. McCool
Data startu Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
16 stycznia 2003 1 lutego 2003
Podczas powrotu na Ziemię wahadłowiec wskutek katastrofy uległ zniszczeniu
STS-107
Columbia F-28
Pilot wahadłowca 15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy[2]
Czas spędzony w kosmosie — 15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Komunikat NASA z 1.12.2000. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
  2. NASA: Podsumowanie misji STS-107. [dostęp 2011-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-16)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]