Wincenty Sebastian Reklewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wincenty Sebastian Reklewski
Ilustracja
Gozdawa herb Reklewskiego
Data i miejsce urodzenia

4 września 1876
Mirogonowice

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1939
Waśniów

Przyczyna śmierci

morderstwo

Miejsce spoczynku

Waśniów

Zawód, zajęcie

ogrodnik

Miejsce zamieszkania

Mirogonowice

Narodowość

polska

Wyznanie

katolik

Rodzice

Jan Reklewski, Konstancja baronowa Horoch herbu Trąby

Małżeństwo

Maria Winnicka herbu Sas, Anna Danuta Wasiutyńska herbu Korczak

Dzieci

1. Mieczysław, Jadwiga, Tadeusz,
2. Konstancja, Teresa, Aleksandra, Zygmunt, Zofia.

Wincenty Sebastian Reklewski (ur. 4 września 1876 w Mirogonowicach, zm. 27 grudnia 1939 w Waśniowie) – polski ziemianin, ogrodnik, ostatni właściciel majątku Mirogonowice.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Jana i Jego żony Konstancji baronowej Horoch herbu Trąby 4 września 1876 jako siódme z dziewięciorga dzieci. Ukończył gimnazjum w Radomiu, a następnie uzyskał dyplom na wydziale rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po ukończeniu studiów gospodarował na rodowych majątkach w Mirogonowicach i Kowalkowicach. Specjalizował się w hodowli koni dla wojska oraz sadownictwie. Był wzorowym gospodarzem, odznaczającym się pracowitością i oszczędnością. Dobra jego jako nieliczne w regionie nie były zadłużone. Obok dóbr dziedzicznych zakupił jeszcze Kunin, Linów, Szwarszowice i Wojciechowice. Posiadł również dom w Warszawie oraz udziały w spółkach akcyjnych. Latach 20. i 30. zakupił grunty w Kuźni i wystawił nowoczesny młyn wodno-motorowy, piekarnię nowocześnie wyposażoną, dom z przeznaczeniem na sklep oraz mieszkania dla robotników. Posiadał kilka sklepów w Ostrowcu, które zaopatrywał ze swoich majątków. Był członkiem ochotniczej straży pożarnej w Waśniowie. Znany był z głębokiej religijności oraz dobroczynności. Fundował wyjazdy na kolonię dla ubogich dzieci oraz stypendia dla wiejskiej młodzieży.

Wincenty Reklewski był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona Maria Winnicka herbu Sas, z która miał troje dzieci Mieczysława, Jadwigę i Tadeusza zmarła w 14 sierpnia 1926 w Waśniowie. Drugą jego żoną była Anna Danuta Wasiutyńska herbu Korczak z którą miał pięcioro dzieci: Konstancję, Teresę Marię, Aleksandrę, Zygmunta i Zofię[1].

27 grudnia 1939 Reklewski został śmiertelnie raniony przez rabusiów, którzy napadli plebanię w Waśniowie. Zanim przybył lekarz zmarł nie odzyskawszy przytomności. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Waśniowie.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W miejscu w którym został śmiertelnie raniony została w 1942 postawiona brama z piaskowca wykonana przez znanego kamieniarz z Kunowa Stanisława Piwnika.

W lipcu następnego roku w waśniowskim kościele umieszczono marmurową tablicę ku jego czci[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wincenty Sebastian Reklewski de Rekle h. Gozdawa [online], M.J. Minakowski: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-01-01].
  2. Waśniów – gm. Waśniów – Miejsca pamięci poświęcone Wincentemu Reklewskiemu | Portal Informacji Kulturalnej Województwa Świętokrzyskiego [online], pik.kielce.pl [dostęp 2024-01-01] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Portale Internetowe IMD, Dziedzic Reklewski cz. I [online], Co za dzień, wydarzenia i zdjęcia ze świętokrzyskiego [dostęp 2024-01-01].
  • Portale Internetowe IMD, Dziedzic Reklewski cz. II [online], Co za dzień, wydarzenia i zdjęcia ze świętokrzyskiego [dostęp 2024-01-01].