Witold Maliszewski (siatkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witold Maliszewski
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1922 ; Poznań
Data śmierci	28 kwietnia 1976
	Informacje klubowe
Klub	AZS Wrocław;
Kariera reprezentacyjna

Witold Maliszewski (ur. 15 stycznia 1922 w Poznaniu, zm. 28 kwietnia 1976) – polski siatkarz, mistrz i reprezentant Polski, zawodnik klubów wrocławskich.

Po II wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Jeleniej Górze i występował w tamtejszej drużynie Elektryka. W 1947 został studentem wydziału elektrycznego Politechniki Wrocławskiej i zawodnikiem AZS Wrocław. W barwach AZS sięgnął po mistrzostwo Polski w 1948 i 1950 oraz wicemistrzostwo w 1949. Następnie był zawodnikiem Gwardii Wrocław, z którą zdobył wicemistrzostwo (1952, 1954, 1955) i brązowy medal (1953, 1956) mistrzostw Polski. We wrocławskim klubie występował do 1962. Następnie był trenerem w KKS Odra Wrocław. Zajęcie to łączył z pracą zawodową we wrocławskim Poltegorze.

W latach 1948–1957 wystąpił 36 razy w reprezentacji Polski. Debiutował 9 września 1948 w meczu Igrzysk bałkańskich w Sofii z Bułgarią. Wystąpił m.in. w I mistrzostwach świata w 1949 (5 m.) i mistrzostwach Europy w 1950 (6 m.). Po tym ostatnim turnieju w kadrze narodowej grał sporadycznie, ostatni raz 21 września 1957 w meczu z Węgrami, w którym jako reprezentacja Polski wystąpiła reprezentacja Wrocławia.

Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu^[1].

Zmarł na raka płuc.

Jego bratem był reprezentacyjny siatkarz Tadeusz Maliszewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Mecner. 80 lat polskiej siatkówki. (b.m.i d. w.)
Sportowcy ziemi jeleniogórskiej 1945 - 2010, wyd. Jeleniogórskie Centrum Informacji i Edukacji Regionalne - Książnica Karkonoska, Jelenia Góra 2012, str. 306

[1] Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952.

[1]