Witold Tokarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witold Tokarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1931
Kielce

Data i miejsce śmierci

19 marca 2022
Toruń

Zawód

aktor

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu” Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO”
Złota Odznaka ZNP Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Witold Tokarski (ur. 14 stycznia 1931 w Kielcach, zm. 19 marca 2022 w Toruniu) – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny, przez 37 lat związany zawodowo ze sceną teatralną w Toruniu.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie (studia 1950–1954). Debiutem scenicznym była rola Filipa w Dożywociu Aleksandra Fredry na deskach Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (premiera 3 sierpnia 1954). W tym teatrze pracował przez pięć lat, po czym przeniósł się do Teatrów Ziemi Pomorskiej (następnie pod nazwą Teatry Dramatyczne) w Toruniu. Po podziale tej instytucji w 1961 na Teatr Kameralny w Bydgoszczy i Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, etatowy aktor sceny toruńskiej.

W karierze teatralnej zagrał blisko 200 ról, m.in. główną rolę Naczelnego w sztuce Ciemny grylaż Jerzego Dobrowolskiego i Stanisława Tyma (premiera 25 kwietnia 1981). Kilkakrotnie był asystentem reżysera. Ze sceną i publicznością pożegnał się 14 czerwca 1996 rolą Zaczarowanym jeziorze według Piotra Czajkowskiego. Już na emeryturze, w 1998 zagrał jeszcze kapitana Rykowa w inscenizacji Pana Tadeusza.

Nagrodzony m.in. na XI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w 1969, za rolę Wielkiego Księcia Konstantego w Kordianie. W 2006 z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru i jubileuszu 75. urodzin wyróżniony nagrodą marszałka województwa kujawsko-pomorskiego.

Epizodycznie pojawiał się również w spektaklach teatru telewizji i serialach telewizyjnych.

W czasach PRL sekretarz POP PZPR w Teatrze im. Horzycy oraz działacz ORMO.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W młodości pływacki mistrz Kielc w stylu motylkowym. Kolekcjoner przedwojennych i wojennych polskich militariów, monet, orderów, odznaczeń i odznak. Jego zbiory kilkakrotnie prezentowane były w toruńskim Muzeum Okręgowym. Żonaty. Pochowany na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu[1].

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]