Wojciech Brzozowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1967 roku ukończył studia na PWST w Warszawie. W tym samym roku, 22 lipca, miał miejsce jego debiut teatralny. Występował w Teatrze Współczesnym w Warszawie (1967-70) i Teatrze Narodowym w Warszawie (1970-89). Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 59H-4-11)^[1].

1969: Do przerwy 0:1 − Małek, mechanik w warsztacie Łopotka (odc. 5)
1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową
1969: Paragon gola − Małek, mechanik w warsztacie Łopotka
1969: Rzeczpospolita babska
1971: Milion za Laurę − członek komisji w telewizji
1971: Na przełaj
1972: Trzeba zabić tę miłość − gość na przyjęciu u szefa Andrzeja
1973: Stawiam na Tolka Banana − zaczepiający Tomka w kawiarni (odc. 5)
1976: Niedzielne dzieci − dyrektor szkoły
1977: Coś za coś − asystent Anny
1977: Układ krążenia − dyrektor biura projektowego (odc. 1)
1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? − dziennikarz na konferencji prasowej "Pol-Pimu"
1978: Życie na gorąco (odc. 5)
1980: Alicja − oprowadzający Królika po fabryce telewizorów
1980: Zamach stanu − Zrobik, świadek oskarżenia w procesie brzeskim
1981: Kto ty jesteś
1983: Katastrofa w Gibraltarze − oficer brytyjski na Gibraltarze
1984: Czas dojrzewania − majster Szalewicz
1984: Fetysz − Gienek, przyjaciel Rudego
1984: Smażalnia story − magister Jurek
1986: Poczekaj błyśnie
1987: Ballada o Januszku − mężczyzna kupujący bilet do kina od Januszka (odc. 2)
1987: Śmieciarz (odc. 4)
1988: Generał Berling − generał Artiemow
1989: Reduty września