Wojciech Górski (duchowny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojciech Górski
Kraj działania	Polska
Data urodzenia	31 marca 1739
Data śmierci	1 lutego 1818
	Biskup diecezjalny kielecki
Okres sprawowania	1809–1818
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1769
Nominacja biskupia	26 czerwca 1805
Sakra biskupia	15 października 1809

Wojciech Górski^[1] (ur. 31 marca 1739 w Makowie, zm. 1 lutego 1818) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny kielecki w latach 1809–1818.

Pochodził z rodziny szlacheckiej Górskich herbu Bożawola. Był synem Stanisława, burgrabiego łukowskiego, i Bogumiły z Karskich^[2].

Święcenia kapłańskie przyjął w 1769. 26 czerwca 1805 mianowany został pierwszym w historii biskupem diecezjalnym diecezji kieleckiej. Sakrę biskupią otrzymał 15 października 1809.

W 1810 został mianowany senatorem Księstwa Warszawskiego^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kalendarium dziejów Kielc (rok 1807). muzeumhistoriikielc.pl. [dostęp 2012-05-25].
↑ Górscy herbu Boża Wola. wawrzak.org (arch.). [dostęp 2018-09-23].
↑ Ireneusz Ihnatowicz, Andrzej Biernat, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 458.

Biskupi diecezjalni	Wojciech Górski (1809–1818) Tomasz Teofil Kuliński (1883–1907) Augustyn Łosiński (1910–1937) Czesław Kaczmarek (1938–1963) Jan Jaroszewicz (1967–1980) Stanisław Szymecki (1981–1993) Kazimierz Ryczan (1993–2014) Jan Piotrowski (od 2014)
Biskupi pomocniczy	Franciszek Sonik (1936–1957) Szczepan Sobalkowski (1958) Jan Jaroszewicz (1958–1967) Edward Muszyński (1961–1968) Edward Materski (1968–1981) Jan Gurda (1972–1993) Mieczysław Jaworski (1982–2001) Piotr Skucha (1987–1992) Marian Florczyk (od 1998) Kazimierz Gurda (2005–2014) Andrzej Kaleta (od 2017)