French
DeutschWoroneż – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Woroneż | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Burmistrz | Wadim Kstienin | ||||
| Powierzchnia | 596,51 km² | ||||
| Wysokość | 154 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy | +7 (473) | ||||
| Kod pocztowy | 394000-394095 | ||||
| Tablice rejestracyjne | 36, 136 | ||||
| Podział miasta | 6 dzielnic | ||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
Położenie na mapie Europy  | |||||
Położenie na mapie obwodu woroneskiego  | |||||
 51°39′N 39°12′E/51,650000 39,200000 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Woroneż (ros. Воронеж) – miasto obwodowe w Rosji, nad rzeką Woroneż (dopływ Donu). Znajduje się 486 km na południe od Moskwy, przy federalnej magistrali M4 „Don”. Aglomeracja woroneska liczy ponad 1,3 mln mieszkańców, a samo miasto (2020) 1 058 261 mieszkańców[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy nazwę Woroneż wymienił pod datą 1177 roku Latopis Ipatijewski z XV wieku. Obecny Woroneż założony został w 1586 roku jako osada obronna na trasie najazdów Tatarów nogajskich i Tatarów krymskich. W 1682 stał się siedzibą biskupstwa prawosławnego.
W końcu XVII wieku car Piotr I rozkazał zbudować w Woroneżu stocznię rzeczną (Rosja nie posiadała wtedy na południu dostępu do morza). W 1700 roku rozpoczęto budowę pierwszego statku (Predestynacja (1700)), dlatego Woroneż jest znany w Rosji jako „kolebka floty rosyjskiej”. W XVIII wieku Woroneż stał się jednym z większych ośrodków na południu ówczesnej Rosji. Prawa miejskie otrzymał w 1779 roku.
W 1868 roku do miasta doprowadzono kolej. W roku 1919 w okolicach miasta przebiegały ciężkie walki bolszewików z oddziałami białogwardyjskimi. Większość budynków miasta została zniszczona podczas walk radziecko-niemieckich w 1943 roku. W latach 50. XX wieku miasto odbudowano w stylu socrealistycznym.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Miasto jest ważnym ośrodkiem przemysłu maszynowego, elektronicznego, chemicznego, lekkiego, spożywczego oraz materiałów budowlanych[2].
Transport[edytuj | edytuj kod]
- tramwaje w Woroneżu – zlikwidowano w 2009 roku.
- Woroneż (stacja kolejowa)
- Port lotniczy Woroneż – port lotniczy
- Polet Airlines – linia lotnicza
Nauka i oświata[edytuj | edytuj kod]
W mieście ma siedzibę Woroneski Uniwersytet Państwowy[3].
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej (Uspienska) z 1703 roku
- Sobór Opieki Matki Bożej (Pokrowski) z 1833 roku
- Sobór Zwiastowania z lat 1998–2001
- Cerkiew św. Michała Archanioła
- Cerkiew św. Mikołaja z 1720 roku
- Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego (Woskresienska) z 1762 roku
- Monaster żeński Aleksiejewo-Akatow
- Monaster Tolszewski
- Cerkiew św. Ilji
- Pomnik Iwana Bunina
Sport[edytuj | edytuj kod]
_%D0%B4%D0%BD%D0%B5%D0%BC.jpg)
- Buran Woroneż – klub hokejowy
- Fakieł Woroneż – klub piłkarski mężczyzn
- Dinamo Woroneż – klub piłkarski mężczyzn
- Eniergija Woroneż – klub piłkarski kobiet
Ludzie związani z Woroneżem[edytuj | edytuj kod]
- Iwan Bunin – poeta i nowelista rosyjski
- Aleksiej Chowanski – redaktor i wydawca
- Arkadi Dawydowitz – pisarz, aforysta
- Aleksandr Litwinienko – funkcjonariusz KGB, FSB, zm. 2006
- Mitrofan z Woroneża – pierwszy prawosławny biskup woroneski
Polacy w Woroneżu[edytuj | edytuj kod]
W 1870 w Woroneżu urodził się Marcin Woyczyński, doktor medycyny, pułkownik lekarz Wojska Polskiego. W Woroneżu inżynier chemik Antoni Wołk-Łaniewski ukończył gimnazjum, a rotmistrz Mikołaj Maciejowicz szkołę wojskową. Podczas I wojny światowej Karol Koźmiński zorganizował w Woroneżu Związek Wojskowy Polaków, a internowany w mieście był pisarz Jan Parandowski. Po wojnie był tu więziony przez bolszewików wojskowy Stanisław Magnuszewski. W Woroneżu zmarli:
- Joachim Leśniewicz – kapitan wojska polskiego, działacz niepodległościowy, powstaniec listopadowy, po zsyłce na Syberię spędził tu ostatnie lata życia
- Aniela Gajewska – szarytka, skazana za pomoc powstańcom styczniowym, zmarła w drodze na zesłanie na Syberię
- Artur Hausner – poseł na Sejm II RP, więziony tu przez Rosjan w czasie II wojny światowej
- Bohdan de Nisau – działacz socjalistyczny i komunistyczny, inżynier chemik, więziony tu przez Rosjan
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Administratura okręgowa miasta -
Stacja kolejowa Woroneż 1 -
Główny korpus Woroneskiego Uniwersytetu Gospodarczego -
Gostynica Samofalowa -
Pierwszy murowany dom we Woroneżu – Dom Sawostianowa (1760–1770) -
Cerkiew Uspienska -
Monaster Aleksiejewo-Akatow
_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C.JPG)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года. [dostęp 2020-10-16]. (ros.).
- ↑ Woroneż, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-08-29].
- ↑ Wuzy. EduNetwork.ruu, 2021. [dostęp 2021-05-06]. (ros.).
