Wspomnienie liturgiczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wspomnienie – w liturgii katolickiej dzień obchodów w roku liturgicznym o randze mniejszej niż święto. Dzień obchodów wspomnienia wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (→święta ruchome).

Wspomnienia dzielą się na ogólne (obchodzone w całym Kościele) lub własne (obchodzone lokalnie), oraz na obowiązkowe lub dowolne. Jeżeli w danym dniu przypada kilka wspomnień, to pierwszeństwo ma wspomnienie obowiązkowe. Jeżeli natomiast przypada w danym dniu kilka wspomnień wyłącznie dowolnych, to wybrać można tylko jedno. W okresie Wielkiego Postu wszystkie wspomnienia obchodzi się jako dodatkowe (zachowują one formularz dnia, z wyłączeniem kolekty o wspominanym świętym; w godzinie czytań dodaje się także trzecią lekcję wraz z responsorium).

Obchody wspomnienia liturgicznego zawarte są w granicach doby.

Wspomnienia mogą mieć własny formularz mszalny lub formularz części wspólnych dla danego typu wspomnień (np. części wspólne dla liturgii wspomnień o zakonnikach). W liturgii mszalnej wspomnienia występują jedynie dwa czytania biblijne i pomijane są formy uroczyste tj. gloria i credo. Również w Liturgii Godzin wspomnienia mogą mieć formularz własny lub formularz wspólny dla danego typu wspomnień.

Obchody wspomnienia ustępują pierwszeństwa liturgicznego wszystkim obchodom liturgicznym z wyjątkiem dni powszednich. Jeżeli wspomnienia zbiegają się z innymi obchodami, to w danym roku pomijane są w ogóle.

Obchodzenie wspomnień przez lud nie jest nakazane żadnym prawem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]