Wybory parlamentarne w Burundi w 2010 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Burundi Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Burundi Ustrój polityczny Ustrój polityczny Burundi Konstytucja Konstytucja Burundi Władza ustawodawcza Parlament Burundi Senat Zgromadzenie Narodowe Władza wykonawcza Prezydent Wiceprezydent Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Burundi Kontrola państwowa Kontrola państwowa Państwowy Inspektor Generalny Finanse Bank Burundi Samorząd terytorialny Podział administracyjny Burundi Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2015 Wybory samorządowe: 2015 Referenda: 2005 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Burundi Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Burundi w 2010 roku – bezpośrednie wybory do Zgromadzenia Narodowego przeprowadzone w Burundi 23 lipca 2010 oraz pośrednie wybory do Senatu przeprowadzone 28 lipca 2010. Rządząca partia CNDD-FDD zdobyła zdecydowaną większość mandatów w Zgromadzeniu Narodowym i Senacie.

Organizacja wyborów[edytuj | edytuj kod]

15 grudnia 2010 przewodniczący Narodowej Niezależnej Komisji Wyborczej (CENI) ogłosił datę wyborów do Zgromadzenia Narodowego i Senatu odpowiednio na 23 lipca oraz 28 lipca 2010^[1].

Zgromadzenie Narodowe wybierane jest na 5-letnią kadencję, podobnie jak Senat. Liczy co najmniej 100 deputowanych, wybieranych w wyborach powszechnych. 60 mandatów przeznaczonych jest dla przedstawicieli Hutu, 40 dla Tutsi. Co najmniej 30 mandatów musi zostać obsadzone przez kobiety. Jeśli któryś z tych warunków nie jest spełniony, nominowani są dodatkowi deputowani. 2 mandaty są dodatkowo zarezerwowane dla przedstawicieli grupy etnicznej Twa^[2]. Senat liczy nie mniej niż 37 i nie więcej niż 54 senatorów, wybieranych przez członków rad lokalnych. Z każdej z 17 prowincji wybieranych jest dwóch senatorów, po jednym z Hutu i Tutsi. 3 mandaty przeznaczone są dla przedstawicieli Twa. W skład izby wchodzą także byli prezydenci Burundi. Co najmniej 30% senatorów muszą stanowić kobiety, w przeciwnym przypadku nominowani są dodatkowi senatorzy^[3].

23 maja 2010 w Burundi odbyły się wybory regionalne, wygrane przez rządząca partię prezydenta Pierre'a Nkurunzizy, Narodową Radę na rzecz Obrony Demokracji-Siły na rzecz Obrony Demokracji (Conseil National Pour la Défense de la Démocratie–Forces pour la Défense de la Démocratie, CNDD–FDD). Opozycja odrzuciła wyniki głosowania i oskarżyła władzę o fałszerstwa wyborcze. W następstwie 6 kandydatów z partii opozycyjnych wycofało się z wyborów prezydenckich przeprowadzonych 28 czerwca 2010, w których prezydent Pierre Nkurunziza, jako jedyny kandydat, uzyskał reelekcję. 7 lipca 2010 rozpoczęła się kampania wyborcza przed wyborami do parlamentu^[4].

9 lipca 2010, w ostatnim dniu rejestracji kandydatów, Demokratyczny Sojusz na rzecz Zmian (ADC), koalicja 12 partii opozycyjnych, ogłosiła bojkot wyborów z powodu odrzucenia przez władze jej warunków dotyczących przeprowadzenia wolnych i demokratycznych wyborów. Opozycja domagała się wypuszczenia jej zdaniem arbitralnie aresztowanych jej członków, zakończenia tortur osób zatrzymanych przez policję i tajne służby oraz gwarancji wolności zgromadzeń^[5]. W tygodniach poprzedzających wybory aresztowanych zostało ponad 100 działaczy i zwolenników opozycji. Rządząca CNDD-FDD argumentowała, że powodem ich zatrzymania było zachowanie porządku publicznego. Opozycja stwierdziła, że proces wyborczy począwszy od wyborów regionalnych był "totalną porażką". Jeden z głównych liderów opozycji Agathon Rwasa w obawie o własne życie opuścił terytorium Burundi. Kampania wyborcza zakończyła się 20 lipca 2010. Po bojkocie głównych partii opozycyjnych, do udziału w wyborach stanęło tylko 5 partii politycznych: rządząca CNDD-FDD, partie popierające jej rządy oraz mniejsza partia opozycyjna UPRONA, reprezentująca Tutsi. Część komentatorów wyraziło przed wyborami zaniepokojenie przed dominacją jednej partii w parlamencie i ograniczaniem przez to prawdziwej debaty demokratycznej^[6][2].

Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Zgromadzenia Narodowego[edytuj | edytuj kod]

W wyborach do Zgromadzenia Narodowego zgodnie z przewidywaniami zdecydowane zwycięstwo odniosła rządząca CNDD-FDD, który zdobyła ponad 81% głosów poparcia i 81 ze 106 mandatów. Do izby dostały się jeszcze tylko dwie partie: opozycyjna UPRONA oraz partia FRODEBU. Frekwencja wyborcza wyniosła 66% i była niższa niż w wyborach prezydenckich (76,9%)^[7]. Szef komisji wyborczej, nie wspominając o bojkocie opozycji, stwierdził, że głosowanie przebiegło pokojowo i spokojnie w całym kraju^[8].

• Podział mandatów w Zgromadzeniu Narodowym:

Wybory do Senatu[edytuj | edytuj kod]

28 lipca 2010 członkowie władz regionalnych, zdominowanych przez przedstawicieli rządzącej partii CNDD-FDD, dokonali wyboru członków burundyjskiego Senatu. Udział w wyborach wzięły tylko dwie partie polityczne: CNDD-FDD oraz opozycyjna UPRONA, reprezentująca Tutsi. Zgodnie z prawem po 17 mandatów przeznaczonych jest dla Tutsi i Hutu. Zdominowana przez Hutu CNDD-FDD wystawiła również na swych listach przedstawicieli Tutsi^[9][3].

W wyborach do Senatu również zdecydowane zwycięstwo odniosła CNDD-FDD, która zdobyła 32 z 34 wybieranych mandatów. Pozostałe 2 mandaty (w Bużumburze i południowej prowincji Bururi) obsadziła UPRONA^[10][11].

• Podział mandatów w Senacie:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]