Wysokie loty (film 1978) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wysokie loty
Gatunek	obyczajowy
Rok produkcji	1978
Data premiery	22 lutego 1980
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	84 min
Reżyseria	Ryszard Filipski
Scenariusz	Ryszard Filipski,; Władysław Wojciechowski
Główne role	Jerzy Aleksander Braszka,; Jerzy Złotnicki, Tomasz Borkowy
Muzyka	Lucjan Kaszycki
Zdjęcia	Jacek Stachlewski
Scenografia	Czesław Siekiera
Kostiumy	Renata Kochańska
Montaż	Jerzy Pękalski
Produkcja	ZF Profil
Wytwórnia	ZF Profil
Dystrybucja	Film Polski

Wysokie loty – polski film społeczno-obyczajowy z 1978 roku w reż. Ryszarda Filipskiego.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

PRL II połowa lat 70. Do przedsiębiorstwa "Tokar" przybywa nowo mianowany dyrektor – Matusiak. Ten inteligentny, socjalistyczny technokrata działa operatywnie, czyni wrażenie przełożonego bezwzględnego, ale rzeczowego, dbającego o dyscyplinę w trosce o lepsze wyniki produkcyjne. Początkowo zyskuje sobie przychylność sekretarza zakładowej POP Średniawy. Jednak gdy ten przekonuje się, że nowemu dyrektorowi chodzi tylko o własny interes kosztem dobra zakładu (Matusiak buduje kolejną willę, bezprawnie wykorzystując do tego zakładowe materiały budowlane), pod presją jego i załogi Matusiak zmuszony jest odejść ze stanowiska.

W tym samym czasie syn Średniawy – Janusz, młody i utalentowany konstruktor lotniczy, pracuje nad prototypem małego, taniego w produkcji i eksploatacji samolotu o nazwie "Don Kichot". Z powodu barier biurokratycznych i niechęci urzędników, zmuszony jest budować samolot własnym sumptem w niedużym mieszkaniu. Dzięki pomocy przyjaciół i rodziny, budowany od podstaw projekt zostaje szczęśliwie ukończony i nielegalnie oblatany. Interwencja członka KC partii załatwiona dzięki życzliwości przyjaciół i entuzjastów projektu Janusza, powoduje, że "Don Kichot" w końcu legalnie wzbija się w powietrze.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Aleksander Braszka – Wojciech Średniawa
Jerzy Złotnicki – Matusiak
Tomasz Borkowy – syn Średniawy
Bożena Adamek – córka Średniawy
Andrzej Gazdeczka – sekretarz KW Andrzej Lewicki
Andrzej Kozak – dozorca lotniska
Wacław Ulewicz – Wacio Kulej
Janusz Krawczyk – Leoś
Tadeusz Pokrzywko – Józio
Wanda Swaryczewska – żona Średniawy
Aleksander Bednarz – kolega Matusiaka na przyjęciu (dubbing Bogusława Sochnackiego)
Ryszard Filipski – gość na przyjęciu u Matusiaka
Franciszek Trzeciak – badylarz na przyjęciu u Matusiaka

i inni.

O filmie[edytuj | edytuj kod]

Motyw utalentowanego konstruktora lotniczego, budującego nowatorski prototyp samolotu we własnym mieszkaniu i zmagającego się z machiną biurokratyczną PRL-u zainspirowany został autentyczną historią konstruktora Jarosława Janowskiego i jego samolotu J-1 "Prząśniczka". Filmowy "Don Kichot" (eksportowa nazwa "Prząśniczki") to właśnie J-1, a w filmie wystąpił również sam Janowski (w scenie pierwszego lotu samolotu, jako pilot oblatywacz)^[1]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ryszard Romanowski: Motoszybowiec J6 Fregata; urzędnicze imperium atakuje. [w:] konstrukcjeinzynierskie.pl [on-line]. 2012-10-22. [dostęp 2018-08-19]. (pol.).
↑ Krzysztof Kamiński: Podcięte skrzydła. [w:] pressreader.com (Angora) [on-line]. 2015-10-18. [dostęp 2018-08-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 796-797. ISBN 83-7184-928-1.
Janusz Skwara. Średniawa walczy prawdę. „Film”. Nr 10, s. 9-10, 1980. Warszawa: RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0137-463X.
Janusz Skwara. Dramat obywatelskiej troski. „Kino”. Nr 1(169), s. 14-17, styczeń 1980. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. ISSN 0023-1673.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Ryszard Romanowski: Motoszybowiec J6 Fregata; urzędnicze imperium atakuje. [w:] konstrukcjeinzynierskie.pl [on-line]. 2012-10-22. [dostęp 2018-08-19]. (pol.).

[2] Krzysztof Kamiński: Podcięte skrzydła. [w:] pressreader.com (Angora) [on-line]. 2015-10-18. [dostęp 2018-08-19]. (pol.).

[1]

[2]