Złoty Medal Kongresu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złoty Medal Kongresu
Congressional Gold Medal
Awers
Awers Złotego Medalu Kongresu dla Ronalda i Nancy Reagan, 2002
Awers
Awers i rewers Złotego Medalu Kongresu dla Jana Pawła II, 2000
Awers
Awers Złotego Medalu Kongresu dla Davida H. Jarvisa, 1902
Ustanowiono

1776

Równorzędne

Prezydencki Medal Wolności

Złoty Medal Kongresu (ang. Congressional Gold Medal) – najwyższe, obok Medalu Wolności, odznaczenie państwowe Stanów Zjednoczonych.

Odznaczenie przyznawane jest cywilom od roku 1776, kiedy to jako pierwszy otrzymał je George Washington. Początkowo medal przyznawany był uczestnikom rewolucji amerykańskiej, wojny brytyjsko-amerykańskiej oraz wojny amerykańsko-meksykańskiej. Dzisiaj medal wręczany jest osobom bądź instytucjom o szczególnych osiągnięciach i dorobku na rzecz bezpieczeństwa oraz chwały i rozwoju Stanów Zjednoczonych (obywatelstwo amerykańskie nie jest wymagane). Przyznawany bywa m.in. sportowcom, muzykom, astronautom[1].

Złoty Medal Kongresu wybijany jest przez Mennicę Stanów Zjednoczonych dla upamiętnienia osoby (bądź instytucji) oraz osiągnięcia, za które medal przyznano. Wymagana jest zgoda co najmniej 67 kongresmenów[1].

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

Złoty Medal Kongresu otrzymali m.in.: George Gershwin, Martin Luther King, Jan Paweł II, Nelson Mandela i Aung San Suu Kyi.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Złotym Medalem Kongresu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Office of the Clerk: Congressional Gold Medal Recipients. artandhistory.house.gov. [dostęp 2011-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]