Zair Azgur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zair Azgur
Заи́р Исаа́кович Áзгур
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1908
Mołczany, gubernia witebska

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1995
Mińsk

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Faksymile
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów

Zair Isaakowicz Azgur (ros. Заи́р Исаа́кович Áзгур; ur. 2 stycznia?/15 stycznia 1908 w Mołczanach w guberni witebskiej, zm. 18 lutego 1995 w Mińsku) – białoruski i radziecki rzeźbiarz narodowości żydowskiej, Bohater Pracy Socjalistycznej (1978).

Uczył się w Kijowskim Państwowym Instytucie Sztuk Pięknych i Tyfliskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 30. tworzył m.in. rzeźby Dzierżyńskiego, Miasnikiana, Babeufa, Ordżonikidzego, Swierdłowa, Stalina, Stasowej, Kołasa, Kupały, Marksa, Engelsa i Lenina. Podczas wojny ZSRR z Niemcami pracował w prasie frontowej w Homlu, później przy Centralnym Sztabie Ruchu Partyzanckiego. Tworzył wówczas rzeźby Dowatora, Jeriomienki, Żukowa, Rokossowskiego i innych. Od 1943 należał do WKP(b). Po wojnie pracował nad posągami Pawła Batowa, Wasila Tałasza i innych dowódców wojskowych ZSRR. W latach 50. tworzył rzeźby szefów partii komunistycznych: Mao Zedonga (1950), Palmiro Togliatti'ego (1950), Maurice Thoreza (1950), Hồ Chí Minha i innych, a także działaczy kultury.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]