Zapasy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zapasy
Ilustracja
Główna organizacja

Międzynarodowa Federacja Zapaśnicza

Charakterystyka
Rodzaj sportu

sport walki

Popularność
Dyscyplina olimpijska

od 1896 roku (z przerwami)

Zapasysport walki, polegający na fizycznym zmaganiu dwóch zawodników – walka odbywa się wręcz przez stosowanie chwytów i rzutów.

Początki tego sportu sięgają czasów starożytnych, kiedy to zmagania zapaśników były jedną z konkurencji igrzysk olimpijskich organizowanych w antycznej Grecji. Były to pierwsze zmagania o charakterze sportowym. Zapasy jako forma bezkrwawego współzawodnictwa znane są z okresów poprzedzających epokę hellenistyczną. W Japonii odpowiednikiem zapasów są zawody sumo. Walka w zapasach trwa dwie rundy po 2 lub 3 min. z przerwą 30 sek.

Zawody zapaśnicze polegają na zmaganiu się na macie (najczęściej okrągłej) dwóch zawodników jednakowej kategorii wagowej, jeden w czerwonym trykocie, drugi w niebieskim.

Zapasy dzielą się na:

  • styl klasyczny – dozwolone są chwyty wyłącznie powyżej pasa
  • styl wolny – można chwytać przeciwnika również za nogi.

(przed II wojną światową zwane w Polsce odpowiednio walką francuską i amerykańską[1]).

W zapasach zabronione są wszelkie dźwignie czy techniki duszenia. W zapasach dużą rolę odgrywa siła, szybkość oraz spryt i instynkt zawodnika.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Walka francuska. Encyklopedia Gutenberga. [dostęp 2011-08-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]