Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odznaka ZMS

Zasłużony Mistrz Sportu (ZMS) (ros. Заслуженный мастер спорта СССР, [ЗМС]) – najwyższy honorowy tytuł sportowy ZSRR.

Tytuł Zasłużony Mistrz Sportu został wprowadzony uchwałą Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR w 27 maja 1934 roku[1].

Uhonorowani sportowcy uprawiali różne dyscypliny, m.in. piłkę nożną, hokej na lodzie, tenis[2][3]. Nazwa Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR została ustanowiona dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z dnia 21 września 1983 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]