Zbigniew Prusinkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Prusinkiewicz

Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1923 Poznań
Data śmierci	19 grudnia 2004
profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: gleboznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorat	1957
Habilitacja	1962
Profesura	1969[1]
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Uczelnia	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Odznaczenia

Zbigniew Andrzej Prusinkiewicz (ur. 18 listopada 1923 w Poznaniu, zm. 19 grudnia 2004) – polski uczony, gleboznawca.

Studiował na Uniwersytecie Poznańskim (ukończył studia w 1950), w 1957 obronił doktorat, w 1962 habilitował się. W 1969 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1977 – profesorem zwyczajnym. W latach 1950–1952 był asystentem na Uniwersytecie Poznańskim, następnie starszym asystentem i adiunktem w poznańskiej Wyższej Szkole Rolniczej (do 1963). Od 1963 związany z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, początkowo docent, od 1969 profesor. Kierował Zakładem Gleboznawstwa na UMK. Członek i wiceprezes Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, wchodził w skład Komitetu Badań Czwartorzędu PAN oraz Komitetu Nauk Leśnych PAN.^[2]

Zajmował się funkcjonowaniem gleb w ekosystemach leśnych, przemianami i fizykochemicznymi właściwościami glebowej materii organicznej, ochroną gleb leśnych oraz systematyką gleb. Opublikował około 200 prac naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych, m.in.:

• Studia gleboznawcze w Białowieskim Parku Narodowym (1964)
• Teoretyczne i dyskusyjne problemy naukowej systematyki gleb (1985)
• Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego (1975)
• Geografia gleb (1980)
• Multilingual Dictionary of Forest Humus Terms (1988)

Laureat nagród resortowych, nagrody PAN, Nagrody im. Oczapowskiego, został także odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]