Zbigniew Stankiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigņevs Stankevičs
Zbigniew Stankiewicz
Prymas Łotwy
Ilustracja
Zbigņevs Stankevičs (2014)
Herb duchownego Fortitudo mea Dominus
Pan jest moją mocą
Kraj działania

Łotwa

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1955
Sinole

Arcybiskup metropolita ryski
Okres sprawowania

od 2010

Sekretarz generalny Konferencji Biskupów Łotwy
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

16 czerwca 1996

Nominacja biskupia

19 czerwca 2010

Sakra biskupia

8 sierpnia 2010

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 sierpnia 2010

Miejscowość

Ryga

Miejsce

luterańska katedra Rīgas Doms

Konsekrator

Jānis Pujats

Współkonsekratorzy

Józef Kowalczyk
Luigi Bonazzi

Zbigņevs Stankevičs (pol. Zbigniew Stankiewicz; ur. 15 lutego 1955 w Sinole[1] w gminie gulbeńskim) – łotewski duchowny rzymskokatolicki narodowości polskiej, doktor nauk teologicznych specjalizujący się w dziedzinie teologii fundamentalnej, były wiceprzewodniczący Związku Polaków na Łotwie, arcybiskup metropolita ryski i tym samym prymas Łotwy od 2010, członek Papieskiej Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan od 2012, sekretarz generalny Konferencji Biskupów Łotwy od 2021.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1962–1970 kształcił się w szkole podstawowej w Eglaine, następnie zaś w szkole średniej w Iłłukszcie (1970–1973). W 1978 ukończył studia na Wydziale Automatyki i Techniki Obliczeniowej Politechniki Ryskiej, po czym uzyskał zatrudnienie jako inżynier w ryskiej stoczni, następnie zaś w bankowości. W 1988 zaangażował się w działalność w Związku Polaków na Łotwie[2], był m.in. jego wiceprezesem. W 1990 podjął studia na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w 1996 przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił posługę w archidiecezji ryskiej, m.in. jako wikariusz w parafii św. Franciszka (1996–2001), był także wikariuszem w katedrze św. Jakuba w Rydze (2001–2002). W latach 1996–2002 był opiekunem charyzmatycznej wspólnoty „Effata”.

Studiował na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, gdzie w 2004 uzyskał stopień licencjata w zakresie teologii fundamentalnej, a w 2008 doktorat z tej dziedziny.

Od grudnia 2008 pełnił funkcję ojca duchownego Seminarium Metropolitarnego w Rydze oraz dyrektora Wyższego Instytutu Nauk Religijnych (łot. Rīgas Augstākā reliģijas zinātņu institūts). Pracuje również jako wykładowca w Ryskim Instytucie Teologicznym. Był wikariuszem pomocniczym w parafii Chrystusa Króla.

19 czerwca 2010 został mianowany przez papieża Benedykta XVI nowym arcybiskupem Rygi[3]. Jego konsekracja odbyła się 8 sierpnia w luterańskiej katedrze w Rydze[4]. Współkonsekratorem był Prymas Polski abp Józef Kowalczyk[5]. Ingres nastąpił 21 sierpnia 2010 w katedrze św. Jakuba[6].

12 czerwca 2012 arcybiskup Stankiewicz został członkiem Papieskiej Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan[7].

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Stankiewicz, w: Polak w świecie. Leksykon Polonii i Polaków za granicą, Polska Agencja Informacyjna, Warszawa 2001, s. 293.
  2. Wanda Krukowska, Działalność Związku Polaków na Łotwie, w: Polacy na Łotwie, red. ks. Edward Walewander, Lublin 1993, s. 303.
  3. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI RIGA (LETTONIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2010-06-19. [dostęp 2021-04-13]. (wł.).
  4. FOTO: Doma baznīcā iesvētīts jaunais katoļu baznīcas arhibīskaps, diena.lv z 8 sierpnia 2010.
  5. Wyświęcono katolickiego biskupa w luterańskiej katedrze, ekai.pl z 9 sierpnia 2010.
  6. W służbie Bogu i ludziom. niedziela.pl. [dostęp 2021-04-13].
  7. NOMINA DI MEMBRI E CONSULTORI DEL PONTIFICIO CONSIGLIO PER LA PROMOZIONE DELL’UNITÀ DEI CRISTIANI.
  8. M.P. z 2017 r. poz. 110.
  9. Odznaczenia dla zasłużonych przedstawicieli społeczności polskiej na Łotwie. prezydent.pl, 2018-06-28. [dostęp 2016-11-14].
  10. M.P. z 2023 r. poz. 442.
  11. Kancelaria Prezydenta RP, ([https://www.prezydent.pl/aktualnosci/wizyty-zagraniczne/ryga-spotkanie-z-lotewskimi-polakami,64069%5D), 31 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]